Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Πάμε για ψώνια...

(Σάββατο πρωί)

΄Ελα, σε περίμενα. Έφτιαξα και καφεδάκι...Τι νέα;

Θα τα΄μαθες για τον Ιούνη...

Δίπλωσε προσεκτικά το καλοκαίρι και το΄βαλε στο σεντούκι του.

Γύρισε δυο φορές το κλειδί κι έπειτα, το κρέμασε στο λαιμό του.

Και ποιος θα του το πάρει τώρα, μου λες;

O Mάης έχει φύγει γι΄άλλα μέρη κι ο Ιούλης δεν του μιλά από τα μικράτα τους...

Η διαφορά της μιας μέρας βλέπεις και το βασιλικό του όνομα,

τον έχουν ποτίσει με υπεροψία...

Κι έτσι ο Ιούνης, σίγουρος πως κανείς δεν θα τον αναστατώσει,

σκορπάει μέρες βροχερές γεμάτες σύννεφα, που με τα ποδοβολητά τους στον ουρανό

γεννούν βροχές και καταιγίδες.

Κι έτσι κυλούν οι μέρες,  φορώντας αδιάβροχο...



Σήμερα που΄χει καλό καιρό, ετοιμάσου για μεγάλη βόλτα.

Δεν θα πάμε μακριά...Δυο βήματα είναι η λαϊκή, από το σπίτι μου.

Πάμε να ψωνίσουμε...   Τι εννοείς, πήγες στο Super-Market...

 Στη λαϊκή της γειτονιάς μου, σίγουρα θα βρεις κάτι ενδιαφέρον.

΄Εχει πάγκους με ολόφρεσκα λαχανικά και ζουμερά φρούτα εποχής.

Κάτι θα ζηλέψεις, δεν μπορεί...

Α! και που΄ σαι, η δοκιμή είναι δωρεάν!










Εδώ, θα βρεις τα πάντα!

Οικονομικά κι ολόφρεσκα!

΄Οταν τελειώσουμε με τη μαναβική θα περάσουμε κι από τους ψαράδες...

Να πάρουμε λίγο γαύρο να ρίξουμε στο τηγάνι, για μεσημέρι.




΄Ελα, μη μου πεις ότι κουράστηκες...

Πάμε να σε γλυκάνω μ΄ενα κουλουράκι και μετά να πάμε στους λουλουδάδες...

Θέλω να πάρω δυο ρίζες βασιλικό...






Είδες που σου τα΄λεγα;

Γέμισες τόσες τσάντες και το πορτοφόλι σου είναι ακόμη γεμάτο...

΄Ελα πάμε κι από΄δω, που έχει λευκά είδη για το σπίτι.

Εσύ δεν μου΄λεγες, πως θέλεις να αλλάξεις κουρτίνες και ριχτάρια;






Πάμε στα μπαχαρικά.  Μου τέλειωσε το μαυροπίπερο κι η πάπρικα.

Κοίτα, έχει και βότανα.

Φρόντισε να αγοράσεις τσάι του βουνού που είναι στην εποχή του...

...Και σπαθόχορτο, αν δεν έχεις στα μέρη σου...

Θα το βάλεις σε ένα βάζο με λάδι και θα το αφήσεις για 40 μέρες στον ήλιο.

΄Επειτα θα το στραγγίξεις και θα το φυλάξεις σ΄ ένα μπουκάλι, μη και σου χρειαστεί...

Μη μου πεις πως δεν το γνώριζες...είναι το διάσημο βαλσαμόλαδο.



΄Ελα, σαν να σ΄ άρπαξε ο ήλιος...

Πάμε να σου πάρω δώρο ένα καπέλο...





Τώρα θα σε πάω, από τους πάγκους με τα ρούχα και τα παπούτσια...

Ίσως κάτι να  βρεις, που να σ΄ενδιαφέρει...






Μην μου παραπονιέσαι...

Απ΄ όλα ψώνισες και το διασκέδασες με όλους αυτούς τους χαμογελαστούς ανθρώπους

της αγοράς. ΄Ερχονται αχάραγα να στήσουν τους πάγκους  με τα καλούδια τους και μένουν

ως αργά το μεσημέρι, που ξαναμαζεύουν και φορτώνουν για να επιστρέψουν...

Δύσκολη η δουλειά τους, νότια από ιδρώτα...και το πιο θαυμαστό απ΄ όλα είναι η ευγένεια

και το κέφι που τους περισσεύει. Αλλά κι εκείνο το χαμόγελο που έχουν καρφιτσωμένο

στο πρόσωπο, παρά την κούρασή τους.

Μη μου πεις πως δεν γέλασες, με τις επίκαιρες ατάκες  και τα πειράγματά τους,

στην προσπάθεια να πουλήσουν την πραμάτεια τους...





΄Ελα, κοντεύει μεσημέρι.

Πάμε να σε φιλέψω. Θα στρώσω τραπέζι στη βεράντα...

Θα τηγανίσω τον γαύρο και στα γρήγορα θ΄ αλευρώσω  τα κολοκυθάκια...

Θα φτιάξω και μια σαλάτα με τα φρέσκα λαχανικά...


Τι λες, ανοίγουμε και μια παγωμένη μπύρα;



                                                                                                                   "Aννιώ"

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Μια εβδομάδα...μια γιορτή!



Είναι κάποιες εβδομάδες σαν αυτή που πέρασε, τόσο απίθανα γεμάτες...

Γεγονότα, ανταμώματα, χαρούμενα μαντάτα κι ευχάριστες ανατροπές.

Μια εβδομάδα που τα είχε όλα. ΄Ολα!

Από εκδρομή, μέχρι γιορτή!

Κι από συναντήσεις, μέχρι διακρίσεις!



Την Δευτέρα μια μικρή απόδραση, μας γέμισε εικόνες...

Γέμισε τα πνευμόνια με καθαρό αέρα...

Μας γλύκανε με  τα αρώματα  από  την κουφοξυλιά και το φλαμούρι...

Και μας κέρασε,  δροσερό  νερό από την πηγή.
























Την Τρίτη συνάντησα την Γιούλη, από το blog  Δημιουργίες χαράς .

Η ώρα κύλισε ευχάριστα κουβεντιάζοντας...

Μιλήσαμε για το bazaar του Οκτώβρη, ανταλλάξαμε σκέψεις και μοιραστήκαμε ένα

ουζάκι στο κέντρο της πόλης.

Είναι τόσο όμορφα αυτά τα ανταμώματα...Γέμισα με ζεστασιά και γλύκα.



Η μέρα της Τετάρτης ξεκίνησε με καφεδάκι παρέα, με το Dolmadaki ...την  Αναστασία,

από το blog  Αγάπα με αν...Doλμας!

Αν δεν την γνωρίζεις, πέρνα μια βόλτα από το blog της και σου υπόσχομαι πως πέρα

από τα μαγειρέματα και τις συνταγές που μπορεί να σου φανούν χρήσιμα, το κέφι και

το χιούμορ που διαθέτει, θα σου φτιάξει τη μέρα!




Το απόγευμα της Τετάρτης, σημαδεύτηκε από μια διάκριση της κόρης μου, που με κάνει

 να φουσκώνω από περηφάνια!

Το κορίτσι μου, πήρε υποτροφία στ΄ Αγγλικά!

Με γέμισε χαρά και βούρκωσα από συγκίνηση...

Της έδωσα μια μεγάλη αγκαλιά, τη γέμισα φιλιά και της υποσχέθηκα μια μικρή γιορτή

με τους αγαπημένους μας, στο σπίτι...






Είμαι ιδιαίτερα περήφανη σε ότι αφορά τις σχολικές επιδόσεις της, γιατί ότι κατακτά είναι

καθαρά δικό της. Βλέπεις, το ωράριο της δουλειάς μου δεν μου επιτρέπει να την βοηθώ...

΄Οταν εκείνη σχολάει, εγώ πρέπει να πάω στη δουλειά.

΄Εχει μάθει από την πρώτη μέρα του σχολείου ότι είναι μόνη της, σ΄ όλο αυτό...

Οργανώνει το χρόνο της, γράφει και διαβάζει χωρίς καμιά  βοήθεια, ενώ  βρίσκεται

στο σπίτι της γιαγιάς.

Εγώ, το μόνο που κάνω όταν επιστρέφω το βράδυ από τη δουλειά μέσα στο λιγοστό

χρόνο που έχουμε, είναι να ρίξω μια ματιά στα τετράδια και να της κάνω μερικές

ερωτήσεις κατανόησης στα θεωρητικά μαθήματα.

Μέχρι εκεί.   Ο χρόνος δεν φτάνει για τίποτα περισσότερο.

Νυστάζει και πρέπει να ξεκουραστεί...



Η Πέμπτη, γέμισε με πλάνα και σχέδια  για την γιορτή της Κυριακής.

Ενώ έγραφα  τις λίστες με τα ψώνια  κι έψαχνα για συνταγές, ο ταχυδρόμος μου χτύπησε

 την πόρτα.

΄Ενα συστημένο δεματάκι από το Ηράκλειο Κρήτης, έφτασε στα χέρια μου...

΄Οταν το άνοιξα, γέμισα γλύκα...

Το Ημερολόγιο Αισιοδοξίας μια όμορφη ιδέα της Κατερίνας,  είχε φτάσει στο σπίτι μου!

Είχε έρθει κι  η δική μου σειρά, να το φιλοξενήσω...






Η Παρασκευή που ήταν σημαδεμένη με το 13, κύλησε ευχάριστα από το πρωί ως το βράδυ...



Το πρωινό μας βρήκε στο σχολείο, να λαμβάνουμε τις επιδόσεις της χρονιάς.

Αναλυτική κατάσταση προόδου κι απολυτήριο της Γ΄ τάξης.

Μαζί μ΄ αυτά όμως, ήρθε ακόμη ένα δικό της βραβείο..

΄Επαινος φιλαναγνωσίας!

Η αγάπη που έχει στα βιβλία  από τότε που κατάκτησε την ανάγνωση, (4,5χρ) είναι

απέραντη...

Είναι από τα παιδιά, που ξοδεύουν περισσότερο χρόνο στη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου

παρά του παιχνιδάδικου...

Αγαπάει το διάβασμα και χάνεται για ώρες στις σελίδες των βιβλίων...




Το απόγευμα της Παρασκευής ήταν γεμάτο ήχους και μελωδίες από τη σχολική γιορτή...

Μια γιορτή, που την ετοίμαζαν μήνες τώρα μαζί με τον δάσκαλο της μουσικής...

Μαζευτήκαμε στην αυλή του σχολείου και  χαρήκαμε αγαπημένα τραγούδια.

Την έβλεπα να στέκεται και να τραγουδά στη χορωδία  μαζί με τους συμμαθητές της και

την καμάρωνα...

Ανάμεσα σε χειροκροτήματα και συγκίνηση η σχολική χρονιά έλαβε τέλος.

 Έτσι ακριβώς, όπως της άξιζε!

Με χαμόγελα, γιορτή και τραγούδι!  Γιατί η γνώση και η πρόοδος, πρέπει να΄ ναι γιορτή!







Το Σάββατο ξεκίνησα τα μαγειρέματα...

Η γιορτή της Κυριακής, θα είχε γεύσεις καλοκαιριού.

Δροσερές σαλάτες, λιχουδιές με ψαρικά  και ουζάκι.

΄Ημουν σχεδόν όλη μέρα στην κουζίνα, αλλά το χάρηκα...



Την Κυριακή το μεσημεράκι όλοι οι αγαπημένοι, μαζεύτηκαν στο σπίτι μας.

Γέμισαν ευχές το κορίτσι μου κι όλοι μαζί καθίσαμε  γύρω από το τραπέζι...






Το βράδυ, αφού είχα τακτοποιήσει το σπίτι και όλα είχαν μπει στη θέση τους, βγήκα για

λίγο στο μπαλκονάκι  κι ο νους έτρεξε,  στην εβδομάδα που πέρασε...

Μια εβδομάδα που κάθε μέρα της, ήταν σαν γιορτή..!

Είπα ένα "ευχαριστώ" και το έστειλα εκεί ψηλά, στα σύννεφα...




Δευτέρα σήμερα....

Καινούρια εβδομάδα ξεκινά...    Ας είναι γεμάτη φως και χαρά για όλους μας...




                                                                                                                      "Αννιώ"




Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Στην ανεργία, ξανά....


Πότε είχες την ευκαιρία να σπαταλήσεις το χρόνο σου, χαζεύοντας μ΄ένα καλειδοσκόπιο;

Κλείνεις το ένα μάτι και με το άλλο χαζεύεις τα σχήματα...

...το κρατάς κόντρα στο φως και το περιστρέφεις απαλά..
.
...κι αυτό, αλλάζει εικόνες ξανά και ξανά, σχεδόν ακούραστα και σίγουρα μοναδικά.


































Θα μου πεις...   Περισσεύει ο χρόνος για χαζολογήματα;

Για μένα, τώρα τελευταία ο χρόνος είναι άφθονος. ΄Ανεργη, βλέπεις...

Η σύμβαση εργασίας έληξε κι όπως κάθε χρόνο, θα περιμένω τον Οκτώβρη για να

ξαναπάω  στη δουλειά...

΄Oπως κι άλλοι τόσοι, εποχιακοί υπάλληλοι που το καλοκαίρι τους είναι μακράς διαρκείας

σαν τα ραφιναρισμένα τρόφιμα στα ράφια του Super Market.

Θα μου πεις ...Τι ωραία! Θα έχεις το χρόνο να απολαύσεις το καλοκαιράκι χωρίς βιασύνες .

Δεν θα έχεις να κάνεις, με στριμωγμένες άδειες κι ενοχλητικά ξυπνητήρια.

Θα βρεθείς σε μουσικές βραδιές και θερινά σινεμά!

Θα αποτελειώσεις τα βιβλία που άφησες στη μέση.

Θα κάνεις βόλτες και θα χαρείς βεραντάδες.

Θα βρεθείς με φίλους, που είχαν κρυφτεί φοβισμένοι απ΄του χειμώνα τις απειλές.

Θα έχεις χρόνο για κατασκευές!...Θα έχεις χρόνο για αναρτήσεις!

΄Ολα καλά κι όλα θετικά από αυτή τη μεριά της ζυγαριάς.

Στο άλλο τάσι όμως, βαραίνει το γνωστό No job-No money! Κι άντε να το παλέψεις...

Βλέπεις, ο ΟΑΕΔ  με τον νέο νόμο μετράει με το σταγονόμετρο και με αυστηρά κριτήρια

το ταμείο ανεργίας που θα σου "δωρίσει" για να ανταπεξέλθεις μέχρι να ξαναεργαστείς.

Απ΄την άλλη θα μου πεις...

΄Αφου το΄ξερες, γιατί δεν φρόντιζες κατά τη διάρκεια του χρόνου ν΄ αποταμιεύεις;

Τώρα, θέλεις απάντηση σ΄ αυτό;...Περισσεύουν, για να βάλω και στον κουμπαρά;



Aν σε είχα μπροστά μου τώρα, βάζω στοίχημα πως θα είχες συνοφρυωθεί και θα

σκεφτόσουν κι εσύ, "τα δικά σου"...   Γι΄ αυτό, ας κόψουμε εδώ την κουβέντα.


 Μη μου μιλάς για καλοκαίρια, για ακρογιαλιές και αστέρια...γιατί θα έρθει αυτό το "ουφ!"

και θα βυθιστεί στις σκέψεις μου, θα μου δέσει άτσαλα ένα κόμπο στο στομάχι και η

συνέχεια  θα έχει χρώμα γκρι.



Γι΄ αυτό σου λέω, άσε με να χαζεύω στο καλειδοσκόπιο τα σχήματα...

΄Ασε να ονειρεύομαι χρώματα και να διαλέγω κουβαρίστρες...

Γιατί  άνεργη με λες, ακαμάτρα, όχι!







































***Λες, αν αφήσω το καλειδοσκόπιο και πιάσω τα κυάλια, να δω πέρα μακριά να
      στραφταλίζουν οι ακρογιαλιές;




                                                                                                                        "Aννιώ"