Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Αρζεντιέρα


Ξημέρωμα Σαββάτου θα βρίσκομαι στο λιμάνι του Πειραιά.

Θα κρατώ από το χέρι την μικρή μου και θα περιμένουμε να τραβήξουν τις αλυσίδες

για να μπούμε στο βαπόρι. Μέρες τώρα  ζωγραφίζει ακρογιαλιές,  λαχταράει να

ταξιδέψει και να γνωρίσει το νησί που μεγάλωσε ο παππούς. Τον ακούει τόσα χρόνια να

της λέει ιστορίες για τον τόπο του και φτιάχνει εικόνες απ΄την κάθε λέξη, τον κάθε

αναστεναγμό του...

΄Ηρθε επιτέλους ο καιρός, να ζωντανέψουν οι ζωγραφιές της...

΄Επειτα από αυτό το ταξίδι είμαι σίγουρη πως θα διαλέγει προσεκτικά τα χρώματα...

Γαλάζιο,  χρυσό, λευκό, πικρό πράσινο της ελιάς, της φραγκοσυκιάς...


Στη βαλίτσα  τ΄ απαραίτητα ρούχα, σανδάλια, καπέλα, βιβλία και σταυρόλεξα...

Στο μικρό σπίτι του παππού, δεν υπάρχει τηλεόραση και ίντερνετ.

Οι ώρες θα γεμίζουν με θάλασσα, ήλιους κι αστέρια...

Χιλιάδες αστέρια που ξεπροβάλλουν κάθε νύχτα στον ουρανό και αντανακλούν το φως

στις λευκές ταράτσες των σπιτιών.

Οι ώρες θα γεμίζουν με τις ιστορίες και τα πειράγματα του θείου Θοδωρή...

Οι ώρες θα γεμίζουν με ανταμώματα.

Δυο κομμάτια λαδένια, λίγες ελιές, ούζο κι η παρέα  θα σμίξει με βιολί και με λαούτο,

θα γελάει κι όλο θα μεγαλώνει...


Ανυπομονώ...

Δώδεκα χρόνια έχω να κατέβω  στο νησί.

Αρζεντιέρα,  σου΄ρχομαι...

                                         
Κίμωλο Παράδεισό μου
σ΄εχω πάντα στο μυαλό μου..

                                                             

                                                                                                                     ΄Αννιώ




Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015


Αν δεν ρίξεις ούτε μια ματιά σ΄ αυτή την ανάρτηση, δεν θα σε παρεξηγήσω...

Είμαι βέβαιη, πως το ένα μάτι σου είναι στις Βρυξέλλες και το άλλο στο Στρασβούργο...

Το ίδιο ακριβώς, συμβαίνει και σ΄εμένα..

΄Εχω εθιστεί κι έχω γίνει πρεζόνι των εξελίξεων.



Οι μέρες περνούν και η έννοια μου είναι σε μια συμφωνία,  σε μια λύση που θ΄αφήσει

τους  ΄Ελληνες, ν΄ ανασάνουν.  Ναι, δεν έχεις συνηθίσει μέσα από αυτό το blog να ακούς

για πολιτικές εξελίξεις και οικονομικά,αλλά πνίγομαι... Πνίγομαι, τ΄ακούς?



Θα ήθελα να διαθέτω μια super- duper bloggara  και ν΄ακουστεί η φωνή  μου,

πιο μακριά... Αλλά δυστυχώς...

Τούτο εδώ το bloggάκι, ούτε σαν ψίθυρος δεν μπορεί  να είναι στ΄ αυτιά

κάποιων Ευρωπαίων γειτόνων...

Κάποιων Ευρωπαίων που είναι τόσο προβλέψιμοι, όσο κι  η ψηφοφορία στη Eurovision!

Πριν ν΄ανοίξουν το στόμα τους, ξέρω ακριβώς τι θα πουν...

Κι όσο εγώ περιμένω την έκπληξη (γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία..)

τόσο απογοητεύομαι..



Είναι να μην δω, τον Ντάισελμπουμ, τον Σούλτς ή τον Γιούνκερ,  σαν να ξέρω ένα πράμα,

τι ακριβώς θ΄αρθρώσουν...

{Σου΄βγαλα τη Μέρκελ απ΄τη μέση, γιατί τώρα τελευταία έχει αποκτήσει κίτρινη απόχρωση,

με λίγα λόγια "το παίζει Κινέζος"..

΄Ολα αυτά βέβαια, στα πλαίσια της διαπραγματευτικής πολιτικής "Θείεεε, δεν φταίω εγώ..."

Δεν ξεχνώ βέβαια, πως είναι απλά μια μουσίτσα!}



Θα ήθελα που λες, να γινόταν βρε παιδί μου, να με ακούσουν όλοι αυτοί  που

προανέφερα-μέσα κι η Κινέζα-, έστω και με τα χαριτωμένα ακουστικά που φορούν,

για να μεταφράζονται τα λόγια μου...



Είμαι θυμωμένη, θα τους έλεγα... Φτάνει πια!

Είμαι  μονογονέας.

Είμαι μια εποχιακή, ωρομίσθια υπάλληλος με σύμβαση ορισμένου χρόνου εργασίας.

Σας λέει κάτι αυτό?  Να διευκρινίσω...

Δουλεύω από τον Σεπτέμβριο εώς τον Μάιο, μετά πάπαλα...

Αυτό που ακολουθεί, -γιατί απλά δεν βρίσκω δουλειά για 3 μόνο μήνες!-, είναι έκκληση

στον ΟΑΕΔ για ταμείο ανεργίας, που με τις τελευταίες ρυθμίσεις δεν φτάνουν ούτε

για να καλύψουν το Super Market...

 ΄Αντε να πληρώσεις το νοίκι και τους λογαριασμούς...

Δεν σας λέω ψέματα, θα τους έλεγα...

Ζω, όχι με λίγα, αλλά με τα λιγότερα που μπορεί να φανταστείτε!

Ορίστε και η απόδειξη...

Η μισθοδοσία μου γίνεται μέσω τραπέζης, πάρτε και μια φωτοτυπία του εκκαθαριστικού

μου, για να το απολαύσετε...!  

Δηλαδή, πόσο πιο κάτω???





Ανοίξτε τα μάτια και τ΄ αυτιά σας, για να δείτε πως ζουν τα 2/3 των Ελλήνων!

Οι ΄Ελληνες, που θεωρείτε πως είναι τεμπελχανάδες και τα σπάνε κάθε Σάββατο

στα μπουζούκια!  Λίγοι είναι αυτοί, που τα σπάνε και τα σκορπάνε ...  Λίγοι! (..παντού..!)

 Είναι οι εγχώριοι  -κι όχι παραπέρα..-  επώνυμοι, παρέα με τις  Starletistes των 

βοθροκαναλιών,  που μεσουρανούν στα εξώφυλλα των  ρηχών,

σκουπιδοκουτσομπολίστικων περιοδικών κι αναιδώς αφορολόγητοι,

΄Ελληνες πολίτες...!


΄Ολοι οι υπόλοιποι μοχθούν για το μεροκάματο!

Παλεύουν για να μεγαλώσουν αξιοπρεπώς τα παιδιά τους! 

΄Ολοι οι υπόλοιποι μετράνε τα ρέστα για να βγάλουνε το μήνα, σαν τον 

συνταξιούχο πατέρα μου...


Ακούστε, θα τους έλεγα...

Ακούστε, κι αφήστε τις κομματικές ταυτότητες στο συρτάρι..

(΄Οπως έχω κάνει κι εγώ, τα τελευταία 10 χρόνια..)

Αφήστε τις μικροπολιτικές εντυπώσεις!

Μην είστε ανθρωπάκια! 

Γίνεται ΄Ανθρωποι με "Α" κεφαλαίο και περήφανοι, ρεεε!


Ακούστε τι είπε, ένας ολόκληρος λαός...

΄Ενα "ΟΧΙ" που ταρακούνησε την Ευρώπη...

΄Ενα "ΟΧΙ" που δημιούργησε αναταράξεις στις αγορές, όλου του πλανήτη...

Ακούστε, τι ΕΥΡΩΠΗ θέλουμε...

Μια Ευρώπη με αλληλεγγύη, με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, μια Ευρώπη με

ισότιμα μέλη...

Μια Ευρώπη, που θα νοιάζεται, πέρα από το νόμισμά της!!!

Αφήστε τις κυβερνήσεις,  να κυβερνήσουν!

Αφήστε τους λαούς να μιλήσουν, να ακουστούν!

Δώστε βήμα, σ΄αυτό το μικρό ευλογημένο  περιβόλι, την Ελλάδα....

Δώστε χώρο, να δείξει τι αξίζει...



Αυτό το λιλιπούτειο κομμάτι της πανίσχυρης Ευρώπης σας, είναι πλούσιο!

Είναι πλούσιο, γιατί έχει ανθρώπους με φιλότιμο...

(Αλήθεια υπάρχει αυτή η λέξη στο λεξιλόγιό σας?

Πως να τη μεταφράσω, που μόνο βίωμα είναι?)

Αυτός ο τόπος έχει ανθρώπους, με ψυχή κι όνειρα...

΄Εχει ανθρώπους, που μοιράζονται ακόμη κι αν δεν έχουν...

΄Εχει ανθρώπους που νοιάζονται, ρεεεε!


Αυτός ο τόπος είναι πλούσιος...

 Ξέρετε γιατί?

΄Εχει σύμμαχο... "τον ΄Ηλιο τον Ηλιάτορα τον πετροπαιχνιδιάτορα.."

Τον ζωοφόρο ήλιο!

Ο ήλιος στον τόπο μου, χαρίζει ζωή και δωρίζει όλα αυτά που εσείς 

ακριβοπληρώνεται στα βιολογικά καταστήματα, του συννεφιασμένου 

ουρανού σας!!

Ο τόπος μου είναι ευλογημένος, με τα καλούδια του παραδείσου..

Και δεν θα σας μιλήσω μόνο για τα φρούτα,  που περισσεύουν και τα μοιραζόμαστε

με τα πουλιά...




Αλλά θα σας πω, ότι  περπατάς και σκοντάφτεις στο χαμομήλι, το βαλσαμόχορτο,

τη μολόχα, τη λεβάντα, τον δυόσμο, τον βασιλικό...







Αυτός ο τόπος, έχει φωτεινά μυαλά που αναγκάζονται να φύγουν, σ΄ άλλους 

τόπους βροχερούς, για να αξιοποιήσουν τα πτυχία και τα διδακτορικά τους...

Αυτός ο τόπος, είναι εκκολαπτήριο δυνατών μυαλών, που  όμως απαγορεύεται να

κάνουν σχέδια για το μέλλον τους, μιας που είναι υπερχρεωμένες υπάρξεις από τα

γεννοφάσκια τους...

Χρεωμένες υπάρξεις, προς την Ευρώπη σας!!

Κι όσο εγώ,  καμαρώνω για τα αριστεία και τις διακρίσεις- υποτροφίες  της κόρης μου,

άλλο τόσο εσύ Ευρώπη, μου κουνάς το δάχτυλο σαν να λες... 

Ε, και? Τζάμπα κόπος...




Ακούστε με...

Αυτός ο τόπος είναι γενναιόδωρος, γιατί έχει γενναιόδωρους ανθρώπους.

Ανθρώπους που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, μα τους συνδέει η ανθρωπιά κι η 

αλληλεγγύη...

Ανθρώπους, που ίσως δεν καταφέρουν ποτέ να συναντηθούν, μα υπήρξε η στιγμή που

αντάμωσαν σε Θεάρεστα,  Ευλογημένα έργα, με μεγάλη ανταπόκριση και

σπουδαία αποτελέσματα...

Είναι οι άνθρωποι, που  εθελοντικά ανταμώνουν στα φιλανθρωπικά παζάρια με 

ότι  κι όσο μπορούν..

Είναι οι άνθρωποι που δεν κρύβονται πίσω από μισόλογα κι υποσχέσεις όπως κάνετε

εσείς!

Είναι οι αληθινοί άνθρωποι που θέλω να συμπορεύομαι και να  ονειρεύομαι μαζί 

τους για ένα καλύτερο αύριο...

Είναι οι άνθρωποι, που μπορούν να σ΄εκπλήξουν  ευχάριστα και να σε συγκινήσουν

βαθιά,με ένα δώρο - όχι απαραίτητα ακριβό- μα με μεράκι κι αγάπη, από τα χέρια

τους φτιαγμένο...

΄Ενα δώρο σαν αυτό, της αξεπέραστης  Χαράς, που έφτασε στο κατώφλι μου...




Και μη με ρωτήσετε γιατί έλαβα αυτό το δώρο ή τι έκανα για να το αξίζω...

Θα σας απαντήσω με πράξεις, που συνηθίζω να κάνω κι εγώ...

Πριν το δημοψήφισμα, είχα ανακοινώσει μια κλήρωση...΄Ετσι χωρίς λόγο...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΥ!

Τα αποτελέσματα στην οθόνη...




Λοιπόν,για να επανέλθω,  γι΄ αυτούς τους Ανθρώπους δεν μπορώ να σας  πω πολλά,

γιατί είμαι σίγουρη πως δεν τους έχετε συναντήσει - και σας λυπάμαι, πραγματικά γι΄αυτό-

οπότε δεν έχετε και άποψη...


Θα σας μιλήσω όμως για αυτούς που ξέρετε καλά...

Όλα αυτά οικονομικά  ΥΠΕΡ-μυαλά,. που έχουν συσσωρευτεί στο Eurogroup, δεν

μπορούν να ακολουθήσουν μια κοινή συνισταμένη?

Τόσες φωνές, στο Ευρωκοινοβούλιο δεν μπορούν να βγάλουν άκρη?

Τόσοι εκλεγμένοι ηγέτες στη Σύνοδο κορυφής δεν διαθέτουν μια σύγκλιση απόψεων?

Τι στο καλό συμβαίνει??

΄Ολα αυτά _που δεν κάνετε_  είναι για την τροφοδότηση των ψηφοφόρων σας?

Δεν σκέφτεστε πως κάποια στιγμή θα χρειαστεί να λογοδοτήσετε?

Μήπως σκέφτεστε μόνο το τομαράκι σας _το εξασφαλισμένο_?



Πολλές ερωτήσεις έβαλα και ξέρω πως ο χρόνος ομιλίας μου, έχει παρέλθει κύριε

Πρόεδρε...   Αλλά δεν πειράζει...

Δεν περίμενα εξάλλου, απαντήσεις...

Είπαμε ένα blogάκι, ούτε καν ψίθυρος μπορεί να είναι...

Αλλά πριν σας αφήσω,  ένα έχω να σας πω...



Εκείνο το αυτοκόλλητο που μου περίσσεψε από το συλλαλητήριο του Σαββάτου θα το 

φυλάξω μέσα στο κουτί, που κρατάω τα πολύτιμα της ζωής μου...

Βλέπετε εγώ, θα λογοδοτήσω στο παιδί μου....







                                                                                                                        " Aννιώ"




Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Λέω ΟΧΙ γιατί...Εννιαία Κίνηση Βloggers



                  


   

Έφτασε η ώρα να μιλήσει ο λαός.
Θα πρέπει με την ψήφο του να αποδείξει αν έχει αντιληφθεί το βάρος της ιστορικής ευθύνης, αν αγαπάει τη χώρα του, αν σέβεται αυτά που διδάχτηκε.


Με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου αποφασίζω για τη ζωή που θέλω να ζήσω, αλλά πολύ περισσότερο, αποφασίζω για την Ελλάδα που θα παραδώσω στις επόμενες γενιές.


Λέω ΟΧΙ γιατί βάζω την πατρίδα μου πάνω και πέρα
από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή συνθήκη

Λέω ΟΧΙ γιατί εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία και η Ελευθερία της σκέψης.
Δεν θα τις θάψω με την ψήφο μου

Λέω ΟΧΙ γιατί η μακραίωνη Ιστορία της πατρίδας μου είναι γεμάτη από ΟΧΙ, αντίσταση και αγώνες. Όποτε είπε ΝΑΙ πόνεσε περισσότερο

Λέω ΟΧΙ γιατί εκατομμύρια Έλληνες πριν από μένα πότισαν με το αίμα τους αυτά τα χώματα. Δεν έχω το δικαίωμα να παραδώσω ούτε μέτρο λιγότερης Ελλάδας

Λέω ΟΧΙ γιατί αυτό θα έλεγαν και ο Μεγαλέξανδρος, ο Λεωνίδας,
ο Καραϊσκάκης, οι ήρωες της Πίνδου

Λέω ΟΧΙ γιατί το χρωστώ στην Ιστορία της πατρίδας μου.
Αυτή δεν μου χρωστάει τίποτα

Λέω ΟΧΙ γιατί γεννήθηκα και θα πεθάνω Έλληνας. Δεν γεννήθηκα Έλληνας
για να πεθάνω Γερμανός, ή Ολλανδός, ή Φιλανδός ή ό,τι αποφασίσετε

Λέω ΟΧΙ γιατί η τιμή και η υπερηφάνεια της πατρίδας μου
και του λαού της είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες

Λέω ΟΧΙ γιατί έμαθα να στέκομαι στα πόδια μου και να κοιτώ τον ουρανό.
Αρνούμαι να ζήσω σκλάβος

Λέω ΟΧΙ γιατί θέλω να κοιτάω τα παιδιά μου στα μάτια και να μη ντρέπομαι

Λέω ΟΧΙ γιατί δεν σκύβω, δεν εκβιάζομαι, δεν υποτάσσομαι,
δεν υποχωρώ σε κανενός τις απειλές.

Λέω ΟΧΙ γιατί αγωνίζομαι για κάθε ευρωπαίο πολίτη.
Θα σας ταράξω στη Δημοκρατία!

Λέω ΟΧΙ γιατί χωρίς ευρώ έζησα και θα συνεχίσω να ζω.
Χωρίς αξιοπρέπεια δεν μπορώ να ζήσω στιγμή!

Δεν είμαι δεξιός, δεν είμαι αριστερός, δεν είμαι κεντρώος.
Είμαι Έλληνας!
Ακόμη και χωρίς κανένα νόμισμα θα παραμείνω Έλληνας.

Συμμετέχω στο δημοψήφισμα
γιατί δεν φοβάμαι να αναλάβω την ευθύνη

       ΨΗΦΙΖΩ ΟΧΙ
             Σηκώνω την Ελλάδα στις πλάτες μου




               




ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ


Κείμενο:   Πέτρος Κ.                                        Φωτογραφία:  Πέτρα