Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

" Το λάχνισμα "

...Από καιρό της είχα πει πως θα κάνει την κλήρωση του giveaway...
Αφού  έκανε,  τις απαραίτητες   ερωτήσεις  για τη  διαδικασία και  πήρε  διευκρινιστικές  απαντήσεις, ένιωσε   πολύ σημαντική   και περήφανη   που " θ΄ανακατευτεί"  στο blog της μαμάς!  Ανυπόμονη  και  χαρούμενη,  μετρούσε μέρες...κι έψαχνε για λαχνίσματα!


΄Οταν το ημερολόγιο έδειξε 31 του Οκτώβρη, μου υπενθύμισε την υποχρέωση που είχε αναλάβει!
" Μαμά, τέλειωσε ο μήνας! "
" Ναι παιδί μου, από αύριο Νοέμβρης."
" Μαμαααά, ξέχασες;  Μήπως  έγινες σαν τη γιαγιά;  Ξεχασιάρα; "
" Τι εννοείς; "
" Aπόψε θα κάνω την κλήρωση!  Να έχεις έτοιμα τα χαρτάκια...και τη φωτογραφική..και να μου φτιάξεις τα μαλλιά να είμαι όμορφη! "
" Κλήρωση θα κάνεις, δε θα βγεις στην τηλεόραση! Εξάλλου, δε θα φαίνεσαι στη φωτογραφία."
" Αα...! "
" Το χεράκι σου θα φαίνεται έτσι όπως θα λαχνίζεις και  στο τέλος θα δείξεις το τυχερό όνομα."
"Αα...!"
(Κάτι, μου είχε ξεφύγει και το είχα αφήσει αδιευκρίνιστο..!)

                                                         

Το  βράδυ, όλα ήταν έτοιμα...ιδιαίτερα η πρωταγωνίστρια της διαδικασίας!


Τα χαρτάκια με τα ονόματα απλώθηκαν και ανακατεύτηκαν πάνω στο τραπέζι...
Μπήκαν στη  σειρά για να βολέψει στο λάχνισμα...
Και η διαδικασία ξεκίνησε με όλη την επισημότητα που της άξιζε!



                               (  Μελωδικά  και  συλλαβιστά, έτσι  όπως  ξέρουν τα παιδιά.. )

                                                                        ΜΠΟΥΦ!                                                           

                                                             ΄Εβγα  πάνω στη  μηλιά

                                                               κόψε   μήλο  δροσερό

                                                              δροσερό  λαχταριστό,

                                                            να  το πάω  στο  χρυσικό,

                                                            να  μου κάνει  δαχτυλίδι

                                                              δαχτυλίδι    πυργωτό,

                                                              πυργωτό  καμαρωτό,

                                                         να΄χει ανώγεια και κατώγια

                                                             κι εκατό παραθυράκια,

                                                          να ανεβαίνουν οι κοπέλες

                                                           με τις κόκκινες ομπρέλες

                                                         να ανεβαίνουν τα παιδάκια

                                                          με τα κόκκινα σκουφάκια!



Κέρδισε  το  Δελφινάκι!!!!

                                                          
Μπράβο Δελφινάκι!!!  Συγχαρητήρια!!
Εύχομαι να είσαι πάντα τυχερή στη ζωή σου!!
Μην ξεχάσεις να μου στείλεις τα στοιχεία σου στο 2013tisannios@gmail.com,  για να σου στείλω την ποδιά σου !!


                                                        Ευχαριστώ για όλες τις ευχές-συμμετοχές..!
                                               Nα  έχετε  όλοι  έναν υπέροχο Νοέμβρη!...Καλό μήνα!
                                                                                **Αννιώ**





Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

" Συλλέγω φθινόπωρο "

Αγαπώ όλες τις εποχές μα τούτη εδώ, της έχω αδυναμία...
Το φθινόπωρο με γοητεύει.
Αυτή η αλλαγή  γύρω στη φύση, μου κλέβει τη ματιά, με μαγεύει.
Το υπέροχο πέρασμα απ΄τα πράσινα, στα κίτρινα, τα πορτοκαλιά...μου κόβει την ανάσα.
Νωρίς το πρωί, αφού αφήσω το κορίτσι μου στο σχολείο, έχω την ευκαιρία να κάνω μια μεγάλη βόλτα, μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι.
Μη φανταστείς πως πάω μακρυά...
Μένουμε απόκεντρα κι αυτό είναι ευλογία μερικές φορές...





Συνήθως έχει ψύχρα, μα δε με νοιάζει, έχω ντυθεί ζεστά και περπατώ στα υπέροχα χρυσοκίτρινα...
Γεμίζουν τα μάτια ομορφιές, το μυαλό ξεφεύγει,  και υποκλίνεται στο μεγαλύτερο, στο ομορφότερο έργο τέχνης...τη φύση.



Συνήθως οι δρόμοι γυαλίζουν  από τη βροχή της προηγούμενης νύχτας και οι δροσοσταλίδες στα κλαδιά των δέντρων,  αστράφτουν στο πρώτο ασθενικό φως του ήλιου...



Η γη ζεσταίνεται κι αχνίζει, δημιουργώντας ένα παραμυθένιο σύννεφο ομίχλης πάνω απ΄το έδαφος...
Μαγεία..!



Το τοπίο με "ρουφάει" με " αιχμαλωτίζει" και  χαζεύω με χαρά μικρού παιδιού...
΄Εχω μαζί μου την φωτογραφική και "κλικ!" φυλακίζω ομορφιές...
Συλλέγω φθινόπωρο...
Πως ν΄αντισταθείς?





Οι περαστικοί με κοιτούν απορρημένα, μα δε με νοιάζει...χαμογελώ και συνεχίζω...
Μερικές μέρες πριν, μια κυρία που είχε βγάλει πρωινή βόλτα το σκυλάκι της, βρήκε το θάρρος να με ρωτήσει: " Καλημέρα, τι φωτογραφίζεις? "
" Το φθινόπωρο" της απάντησα.
Κοντοστάθηκε κι έριξε γύρω το βλέμμα της. " Ναι, έχεις δίκιο, είναι τόσο όμορφο! "
 Η ματιά και το χαμόγελό της έδειχναν,  πως μόλις το είχε ανακαλύψει..!




Τα παπούτσια μου γεμίζουν με λάσπες και στο πανωφόρι πέφτουν σταγόνες από τα κλαδιά των δέντρων που άλλο δεν αντέχουν να κρατηθούν...
Τα πουλιά τιτιβίζουν παλαβιάρικα  καλωσορίζοντας τη μέρα κι εγώ προσέχω να μην πατήσω τα μικρά πλάσματα που βολτάρουν στην υγρή γη...




΄Οταν ο περίπατος φτάνει στο τέλος του, γυρίζω στο σπίτι με άλλη διάθεση.
Συνήθως σιγομουρμουρίζω κάποιο τραγούδι, που για κάποιο λόγο έχει σκαλώσει στη γλώσσα μου κι έπειτα  με ακολουθεί όλη μέρα...
Νιώθω ανανεωμένη, ανάλαφρη και δυνατή.
΄Ετοιμη ν΄αντιμετωπίσω το βαρύ πρόγραμμα της κάθε μέρας...
Μα πριν καταπιαστώ με οτιδήποτε, με κερνάω καφεδάκι!


΄Ετσι, για να΄ρθουν και να λουφάξουν μέσα μου όλες οι ομορφιές, να τις κουβαλώ όλη μέρα αντλώντας δύναμη και κλείνοντας  " ραντεβού " για το επόμενο πρωί...


Αύριο θα΄μαι πάλι εκεί...  Μαγεμένη απ΄το φθινόπωρο...
Θα περπατώ και θα "αδειάζω"...  Θα περπατώ και θα "γεμίζω"...
Θα΄ρθεις μαζί μου?  Κοίτα, κοίτα...πόση ομορφιά!


Σου στέλνω ένα μουσκεμένο φιλί,
με χρυσοκίτρινο χρώμα!
***Αννιώ***


υγ1. Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές στην προηγούμενη ανάρτηση. Σ΄ευχαριστώ πολύ!
υγ2. Το giveaway θα κληρωθεί στο τέλος του Οκτώβρη. Εσύ, που δεν πρόλαβες, ρίξε μια ματιά στην προηγούμενη ανάρτηση.






Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Οι Οκτώβρηδες της ζωής μου - "GIVEAWAY"

Oκτώβρης... Βροχάρης...

Ο μήνας  των γενεθλίων μου.  Φέτος  μετράω, 42 Οκτώβρηδες.

Παιδί  του φθινοπώρου, στο  ζώδιο του Ζυγού, που τα θέλει όλα  αρμονικά, σε ισορροπία.

Να μην αδικήσει  στο ζύγι... ( Τι μπελάς! )

Σαράντα δύο Οκτώβρηδες...κι απ΄ όσο θυμάμαι,  τα πρωινά είχαν  πάντα φλογισμένους ουρανούς...




Είχαν πάντα,  τη μυρωδιά από νοτισμένο χώμα, μανταρίνι  και ψημένο κάστανο...Πάντα!

Είχαν πάντα, τα χρώματα που ζωγραφίζει το φθινόπωρο στη φύση...

Τα χρώματα που αγαπώ, ν΄αγαπώ...















Οκτώβρηδες, που έκρυβαν πότε γέλιο, πότε δάκρυ, πότε χαρές  και  πότε λύπες...

Οκτώβρηδες, που έφεραν  αποτυχίες  ή  επιτυχίες...

Οκτώβρηδες,  που επιφύλασσαν  ανταμώματα  ή  αποχωρισμούς...

Οκτώβρηδες, βουτηγμένους  σε φόβους κι αγωνίες  ή  πασπαλισμένους με κέφι και ξεγνοιασιά...

Οκτώβρηδες,  που΄χαν μεγάλη τούρτα με  κεράκια, φασαρία, χαχανητά, και πάρτυ  ως το πρωί...

Οκτώβρηδες,  μ΄ ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, μια ραδιοφωνική εκπομπή  και το γάτο αγκαλιά...

Oκτώβρηδες,  βουρκωμένους...

Οκτώβρηδες,  γελαστούς...

Οι δικοί μου Οκτώβρηδες...που μου χάρισαν ή μου πήραν...

Αυτοί είναι... και είναι δικοί μου.

Οι Οκτώβρηδες της ζωής μου.



Σήμερα δεν έχω τούρτα.

΄Εχω ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και είπα να ευχηθώ στον εαυτό μου για πρώτη φορά ηλεκτρονικά...

..και να γιορτάσω τους Οκτώβρηδες που έφυγαν αλλά κι αυτούς που θα΄ρθουν...

Δεν θα σ΄αφήσω έτσι,... χωρίς κέρασμα...κόπιασε..



΄Αφησε το μήνυμά σου...και... που ξέρεις...

Ίσως, αυτός ο Οκτώβρης να΄ναι για σένα τυχερός!


                                                                *******************

Σου στέλνω  τις ευχές μου για έναν υπέροχο Οκτώβρη!

                             Πολλά φιλιά...
                               **Αννιώ**