Η Κυριακή ξημέρωσε μ΄ έναν ζεστό ήλιο που φώτιζε με χαμόγελα την πόλη.
Μέρες πριν, είχαμε κάνει σχέδια για το πρωινό της.
Στην παλιά αποθήκη του σιδηροδρομικού σταθμού ήταν το ραντεβού μας.
Εκεί, όπου η Πρωτοβουλία Κοζάνης για την Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες, είχε
οργανώσει μια σειρά εκδηλώσεων για μικρούς και μεγάλους.
Σκοπός, η συγκέντρωση και κατανομή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τους
πρόσφυγες στην Ειδομένη του Κιλκίς.
Πολίτες έφταναν συνεχώς, κουβαλώντας ότι και όσα μπορούσαν να διαθέσουν.
Ο κατάλογος αφορούσε κυρίως είδη υγιεινής, συγκεκριμένα τρόφιμα, σακίδια κι από
ρουχισμό ότι πιο ζεστό...γάντια, σκουφάκια, κασκόλ...
Τα παιδιά διασκέδασαν κι έλαβαν μηνύματα με το διαδραστικό θεατρικό που
παρακολούθησαν, αν και κάποια προτίμησαν να παίξουν ελεύθερα έξω στον ήλιο,
δίπλα στις γραμμές των τρένων...
Πίσω στο σπίτι, δόθηκε η ευκαιρία ν΄ ανοίξει μια μεγάλη κουβέντα με την κόρη μου.
Παρακολουθεί ειδήσεις, γνωρίζει για τα μεταναστευτικά κύματα όπως και για την
ανεξιθρησκεία.
Με πολύ ενδιαφέρον άκουσα τις σκέψεις αλλά και την δική της αγωνία για τον κόσμο μας.
Η τελευταία ερώτησή της, ήταν:
- "Τι θα΄κανες αν ήσουν εσύ στην πολιτική?"
- "Δεν ξέρω τι ακριβώς θα έκανα...Πάντως θα έκανα γρήγορα" απάντησα.
Αργά το βράδυ, οι σιωπηλές μου σκέψεις μ΄ έκαναν για άλλη μια φορά να παραδεχτώ
πως παρά τις δυσκολίες, εμείς οι ΄Ελληνες δεν έχουμε χάσει την ψυχή μας.
Κι ας μας καταλογίζουν διάφορα...
Δημιουργούμε, στηρίζουμε, συμμετέχουμε έμπρακτα.
Συναισθανόμαστε τον πόνο του ξεριζωμού, τις κακουχίες, τον ρατσισμό που
αντιμετωπίζουν αυτά τα μιλιούνια ανθρώπων, που εξαναγκάστηκαν να φύγουν
και ν΄αφήσουν δίπλα στα χαλάσματα τις ζωές τους..
Είμαι από τους ανθρώπους που υποστηρίζουν το " Κάνε το καλό και ρίξτο στο γυαλό"
κι όχι από αυτούς που λένε, "Ο καλός, καλό δεν βλέπει", πες μου όμως..
Γιατί ενώ είχα κάνει το "καθήκον" μου κι είχα προσφέρει κι εγώ, μια κούτα με αγαθά..
Γιατί ενώ είχα καταφέρει να περάσουν βιωματικά στο παιδί αξίες όπως η αλληλεγγύη,
η προσφορά, η συμπαράσταση...
Γιατί ένιωσα, τόσο λίγη?
Τόσο λίγη...
"Αννιώ"