Κάθε χρόνο όταν πλησιάζουν τα γενέθλια της μικρής μου, κάνω αναδρομές στο παρελθόν.
Θυμάμαι τον καιρό της εγκυμοσύνης, εννέα αβάσταχτοι μήνες !
Δε θύμιζα σε τίποτα τις απαστράπτουσες μελλοντικές μαμάδες, που φωτογράφιζαν περήφανα την κοιλιά τους στα εξώφυλλα των περιοδικών. Τους πρώτους μήνες τους πέρασα αγκαλιά με τη λεκάνη της τουαλέτας, με συχνότατους εμετούς... ΄Εχασα 6 κιλά -αντί να βάζω- ήμουν μονίμως χλωμή, νευρική, κακοδιάθετη και ξαπλωμένη.
Οι πιο καλές στιγμές ήταν όταν επισκεπτόμουν το γιατρό και μου΄λεγε "...όλα πάνε καλά,το έμβρυο αναπτύσεται φυσιολογικά,υπομονή τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν" . Συμβούλευε "...φρόντιζε να μη μένεις με άδειο στομάχι κι επιβαρύνεις την κατάσταση,για πρωινό προτείνω μια φέτα κασέρι και ψωμί..." τι κασέρια και ψωμιά μου΄λεγε ούτε το ίδιο μου το σάλιο δεν άντεχα και το έφτυνα!
Τα συμπτώματα εξακολούθησαν για πολύ καιρό και΄γω είχα κάνει φιλαράκι την τουαλέτα, ενώ είχα φροντίσει να πετάξω το κρεμοσάπουνο γιατί μου μύριζε, ν΄αλλάξω αφρόλουτρο γιατί μου μύριζε, αντικατέστησα το απορυπαντικό ρούχων γιατί μου μύριζε, δεν φορούσα κολώνια γιατί μου μύριζε,...
και γενικώς ότι μου μύριζε μου΄φερνε αναγούλα κι έτρεχα! Αντί να μου " μυρίζουν " γεμιστά και πάστες , εμένα μου μύριζαν όλα τ΄αλλα (ούτε κυνηγόσκυλο πια!) και μ΄ανακάτευαν...
Τα νεύρα μου ήταν κρόσσια, η συμπεριφορά μου απαράδεκτη - και λίγα λέω- ! Δεν ήταν να'ρθει άνθρωπος , τον κακό λόγο στην άκρη της γλώσσας τον είχα "Πολύ άρωμα έβαλες!", "Βρωμοκοπάς τσιγαρίλες, που ήσουν?" κι άλλα τέτοια που με γέμιζαν ενοχές κι έκλαιγα στα κρυφά...
Οι ορμόνες είχαν στήσει τρελό γλέντι κι εγώ δεν μπορούσα να με βρω πουθενά,με είχα χάσει...
Λίγο καιρό αργότερα μια αιμοραγία με΄κανε να χάσω τη γη κάτω απ΄τα πόδια μου..
Ο γιατρός έλειπε και μου συνέστησε τηλεφωνικά να μείνω ξαπλωμένη - γιατί έκανα κάτι άλλο?- ...
΄Οταν επισκέφτηκα το ιατρείο και περιέγραψα την κατάσταση μου είπε: "...Πάμε να δούμε τι έχει μείνει..." μέχρι να δείξει ο υπέρηχος πως αυτή η ζωούλα είχε γαντζωθεί μέσα μου, εγώ είχα παγώσει! " Θα΄χεις παρέα ,κοριτσάκι είναι!" Διπλή χαρά, ήταν εκεί, δεν μ΄ είχε αποχωριστεί κι ήταν κορίτσι!
Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν το ίδιο δύσκολοι, οι ναυτίες συνεχίζονταν, τα κιλά έμπαιναν, η δυσφορία ήταν ανυπόφορη , οι αυπνίες εξαντλητικές, και οι σκέψεις αχ! αυτές οι σκέψεις...
΄Οταν μπήκα στον 8ο και ανέβηκα στη ζυγαριά είπα: " Οk! Μετά τα 18 το χάος !"και σταμάτησα να ζυγίζομαι...Πέρα απ΄την ανησυχία πως από Small πήγαινα ολοταχώς στο Extra Large , είχα γεμίσει κηλίδες, πανάδες, και γενικώς ήμουν μια θλιβερή παρουσία που περπατούσε σαν πάπια κι ευχόμουν αυτό που λέγαμε παιδιά.." Ξελευτερία!"
Στον 9ο μήνα, τα νέα ήταν επίσης δυσάρεστα, το μωρό δεν είχε πάρει σωστή θέση,είχε σφηνώσει κάπου στη λεκάνη μου. Κοιμόμουν σε θέση " Γ " μονίμως από μια πλευρά μπας και βολέψει τη μπέμπα να κάνει τούμπα,τα υγρά μειώνονταν επικίνδυνα κόντευα να μπω στο 10ο και προγραμματίστηκε χειρουργείο.
...Την προηγούμενη νύχτα δεν έκλεισα μάτι και προσευχόμουν να πάνε όλα καλά , θυμάμαι έλεγα στον εαυτό μου "μη φοβάσαι σε λίγες ώρες θα την έχεις αγκαλιά.." κι έλεγα κι έκλαιγα...
΄Οταν η μπέμπα μου, πήρε την πρώτη της ανάσα, δεν μπόρεσα να την πάρω αγκαλιά, είχα αυτό το πράγμα για το οξυγόνο στο πρόσωπο, ένα καλώδιο στο χέρι κι άλλο ένα στην καρδιά,
"Καλώς όρισες " της είπα,δεν ξέρω αν το άκουσε αλλά εγώ το ΕΝΝΟΟΥΣΑ!
Από τότε πέρασαν 8 χρόνια κι αυτό το πλάσμα, μ΄εκανε μαμά. Είναι το κορίτσι μου, και το αγαπώ τόσο πολύ...Αυτό το κορίτσι που νιώθει καλά με τις φόρμες και τ΄αθλητικά της, που προτιμάει τα τορτελίνια και την bitter σοκολάτα. Αυτό το κορίτσι που όταν μεγαλώσει θα γίνει κτηνίατρος και πυροσβέστης μαζί! Αυτό το κορίτσι που αγαπάει τα βιβλία ,τα κουνελάκια, και θέλει να γίνει γρήγορα μεγάλη για να κάνει αναριχήσεις στα βουνά με το θείο της και να κερδίζει στο σκάκι τον παππού! Αυτό το κορίτσι που έχει μια φυσική περιέργεια για όλα και διασκεδάζει με σβούρες, μπάλες και ποδήλατο. Αυτό το κορίτσι, το χαμογελαστό, το γενναιόδωρο, το κορίτσι μου!
Σ΄ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου, θα τα ξαναπερνούσα όλα για να σ΄ έχω...
Σ΄ευχαριστώ που μου χαρίζεις υλικό για να ονειρεύομαι...
Χρόνια Πολλά ψυχή μου! Σ΄αγαπώ ! Και μην ξεχνάς ..
" Αν μετρηθούμε
θα βγούμε παραπάνω,
εγώ μαζί σου φτάνω
αυτό που δεν μπορώ.
Κι αν μετρηθούμε,
εγώ μαζί μ εσένα,
θα κάνουμε το ένα
να μοιάζει εκατό. "
http://www.youtube.com/watch?v=euXSa0IY9bo
Θυμάμαι τον καιρό της εγκυμοσύνης, εννέα αβάσταχτοι μήνες !
Δε θύμιζα σε τίποτα τις απαστράπτουσες μελλοντικές μαμάδες, που φωτογράφιζαν περήφανα την κοιλιά τους στα εξώφυλλα των περιοδικών. Τους πρώτους μήνες τους πέρασα αγκαλιά με τη λεκάνη της τουαλέτας, με συχνότατους εμετούς... ΄Εχασα 6 κιλά -αντί να βάζω- ήμουν μονίμως χλωμή, νευρική, κακοδιάθετη και ξαπλωμένη.
Οι πιο καλές στιγμές ήταν όταν επισκεπτόμουν το γιατρό και μου΄λεγε "...όλα πάνε καλά,το έμβρυο αναπτύσεται φυσιολογικά,υπομονή τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν" . Συμβούλευε "...φρόντιζε να μη μένεις με άδειο στομάχι κι επιβαρύνεις την κατάσταση,για πρωινό προτείνω μια φέτα κασέρι και ψωμί..." τι κασέρια και ψωμιά μου΄λεγε ούτε το ίδιο μου το σάλιο δεν άντεχα και το έφτυνα!
Τα συμπτώματα εξακολούθησαν για πολύ καιρό και΄γω είχα κάνει φιλαράκι την τουαλέτα, ενώ είχα φροντίσει να πετάξω το κρεμοσάπουνο γιατί μου μύριζε, ν΄αλλάξω αφρόλουτρο γιατί μου μύριζε, αντικατέστησα το απορυπαντικό ρούχων γιατί μου μύριζε, δεν φορούσα κολώνια γιατί μου μύριζε,...
και γενικώς ότι μου μύριζε μου΄φερνε αναγούλα κι έτρεχα! Αντί να μου " μυρίζουν " γεμιστά και πάστες , εμένα μου μύριζαν όλα τ΄αλλα (ούτε κυνηγόσκυλο πια!) και μ΄ανακάτευαν...
Τα νεύρα μου ήταν κρόσσια, η συμπεριφορά μου απαράδεκτη - και λίγα λέω- ! Δεν ήταν να'ρθει άνθρωπος , τον κακό λόγο στην άκρη της γλώσσας τον είχα "Πολύ άρωμα έβαλες!", "Βρωμοκοπάς τσιγαρίλες, που ήσουν?" κι άλλα τέτοια που με γέμιζαν ενοχές κι έκλαιγα στα κρυφά...
Οι ορμόνες είχαν στήσει τρελό γλέντι κι εγώ δεν μπορούσα να με βρω πουθενά,με είχα χάσει...
Λίγο καιρό αργότερα μια αιμοραγία με΄κανε να χάσω τη γη κάτω απ΄τα πόδια μου..
Ο γιατρός έλειπε και μου συνέστησε τηλεφωνικά να μείνω ξαπλωμένη - γιατί έκανα κάτι άλλο?- ...
΄Οταν επισκέφτηκα το ιατρείο και περιέγραψα την κατάσταση μου είπε: "...Πάμε να δούμε τι έχει μείνει..." μέχρι να δείξει ο υπέρηχος πως αυτή η ζωούλα είχε γαντζωθεί μέσα μου, εγώ είχα παγώσει! " Θα΄χεις παρέα ,κοριτσάκι είναι!" Διπλή χαρά, ήταν εκεί, δεν μ΄ είχε αποχωριστεί κι ήταν κορίτσι!
Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν το ίδιο δύσκολοι, οι ναυτίες συνεχίζονταν, τα κιλά έμπαιναν, η δυσφορία ήταν ανυπόφορη , οι αυπνίες εξαντλητικές, και οι σκέψεις αχ! αυτές οι σκέψεις...
΄Οταν μπήκα στον 8ο και ανέβηκα στη ζυγαριά είπα: " Οk! Μετά τα 18 το χάος !"και σταμάτησα να ζυγίζομαι...Πέρα απ΄την ανησυχία πως από Small πήγαινα ολοταχώς στο Extra Large , είχα γεμίσει κηλίδες, πανάδες, και γενικώς ήμουν μια θλιβερή παρουσία που περπατούσε σαν πάπια κι ευχόμουν αυτό που λέγαμε παιδιά.." Ξελευτερία!"
Στον 9ο μήνα, τα νέα ήταν επίσης δυσάρεστα, το μωρό δεν είχε πάρει σωστή θέση,είχε σφηνώσει κάπου στη λεκάνη μου. Κοιμόμουν σε θέση " Γ " μονίμως από μια πλευρά μπας και βολέψει τη μπέμπα να κάνει τούμπα,τα υγρά μειώνονταν επικίνδυνα κόντευα να μπω στο 10ο και προγραμματίστηκε χειρουργείο.
...Την προηγούμενη νύχτα δεν έκλεισα μάτι και προσευχόμουν να πάνε όλα καλά , θυμάμαι έλεγα στον εαυτό μου "μη φοβάσαι σε λίγες ώρες θα την έχεις αγκαλιά.." κι έλεγα κι έκλαιγα...
΄Οταν η μπέμπα μου, πήρε την πρώτη της ανάσα, δεν μπόρεσα να την πάρω αγκαλιά, είχα αυτό το πράγμα για το οξυγόνο στο πρόσωπο, ένα καλώδιο στο χέρι κι άλλο ένα στην καρδιά,
"Καλώς όρισες " της είπα,δεν ξέρω αν το άκουσε αλλά εγώ το ΕΝΝΟΟΥΣΑ!
Από τότε πέρασαν 8 χρόνια κι αυτό το πλάσμα, μ΄εκανε μαμά. Είναι το κορίτσι μου, και το αγαπώ τόσο πολύ...Αυτό το κορίτσι που νιώθει καλά με τις φόρμες και τ΄αθλητικά της, που προτιμάει τα τορτελίνια και την bitter σοκολάτα. Αυτό το κορίτσι που όταν μεγαλώσει θα γίνει κτηνίατρος και πυροσβέστης μαζί! Αυτό το κορίτσι που αγαπάει τα βιβλία ,τα κουνελάκια, και θέλει να γίνει γρήγορα μεγάλη για να κάνει αναριχήσεις στα βουνά με το θείο της και να κερδίζει στο σκάκι τον παππού! Αυτό το κορίτσι που έχει μια φυσική περιέργεια για όλα και διασκεδάζει με σβούρες, μπάλες και ποδήλατο. Αυτό το κορίτσι, το χαμογελαστό, το γενναιόδωρο, το κορίτσι μου!
Σ΄ευχαριστώ που ήρθες στη ζωή μου, θα τα ξαναπερνούσα όλα για να σ΄ έχω...
Σ΄ευχαριστώ που μου χαρίζεις υλικό για να ονειρεύομαι...
Χρόνια Πολλά ψυχή μου! Σ΄αγαπώ ! Και μην ξεχνάς ..
" Αν μετρηθούμε
θα βγούμε παραπάνω,
εγώ μαζί σου φτάνω
αυτό που δεν μπορώ.
Κι αν μετρηθούμε,
εγώ μαζί μ εσένα,
θα κάνουμε το ένα
να μοιάζει εκατό. "
http://www.youtube.com/watch?v=euXSa0IY9bo
Αντε τωρα, συγκινηθηκα Δευτεριατικα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την χαιρεσαι την κουκλα σου!! Ευχομαι να ειναι παντα υγιης. ευτιχσμενη και δημιουργικη στη ζωη της!!!!
Το ιδιο τραγουδι ειχα αφιερωσει στον αντρα μου οταν ημουν εγκυος :):):)
http://katkag.blogspot.gr/2009/06/blog-post_09.html
καλη εβδομαδα!!
Να την χαιρεσαι!!οσα χρονια κι αν περασουν θα θυμομαστε με καθε λεπτομερια καθε στιγμη της εγκυμοσυνης και της γεννας!!!Παντα να ειναι γερη και να σου δινει χαρες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...ωραία ξεκίνησε η εβδομάδα με δάκρυα...όμως είναι δάκρυα χαράς και συγκίνησης για το μικρό μας κοριτσακι που όσο και να μεγάλωσε για μας είναι το μικρό μας λατρεμένο κοριτσάκι με όλες αυτές τις ανησυχίες ,την περιέργεια την αναζήτηση και τη δίψα για μάθηση που την κυριεύει και την ακολοθούμε και εμείς σ αυτό γιατί μας δίνει ζωή..ή μάλλον δίνει νόημα στη ζωή μας...Εύχομαι πάντα να είναι τόσο ανήσυχη όπως ακόμα πριν γεννηθεί και να μας δίνει χαρές και συγκινήσεις..και για τη μαμά που της αξίζουν πολλά μπράβο εύχομαι να συνεχίσει να παίρνει δύναμη και έμπνευση απ΄το μικρό μας κοριτσάκι...
ΑπάντησηΔιαγραφή...Σ ευχαριστούμε που μας χαρίζεις όμορφες στιγμές...
...Χρόνια σου πολλά και χαρούμενα μικρή μου ανιψιά...!
Nα ζήσει το κοριτσάκι σας!Να είναι ευτυχισμένο,καλότυχο και γερό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να σκορπά παντού χαμόγελα και να πραγματοποιήσει όλες τις ευχές της!
Καλή εβδομάδα!
Το μεγαλειο της μητροτητας! Αννιώ μου να τα εκατοστησει το κοριτσακι σας, να ειναι γερο και τυχερό!Κι' εσεις ολοι γεροι και δυνατοι για να την χαιρεστε! Φιλια πολλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ μωρέ να το χαίρεσαι το ζουζούνι σου, πάντα γερό κι ευτυχισμένο!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχα.........σαν να βλεπω την δικη μου εγκυμοσυνη.........κ κοιτα συμπτωση...αυριο εχουμε γενεθλια κ μεις........ειναι να γελας κ να κλαις οταν τα θυμασαι.......σαν να μην εγινε ποτε αλλα ταυτοχρονα σαν να μην περασε μια μερα......παραξενη που ναι η ζωη...........ΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝΝΟΜΕΝΕΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα με μεγάλη αγωνία την ανάρτηση σου. Και μολονότι ήξερα ότι η ιστορία σου είχε happy end δεν σου κρύβω ότι πολύ ταυτίστηκα με την ταλαιπωρία που περιέγραψες όχι γιατί μου θύμιζε τα δικά μου (σημ. δεν έχω γίνει - ακόμα τουλάχιστον - μαμά )αλλά γιατί την περιέγραψες πολύ γλαφυρά. Γράφεις εξαιρετικά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα άλλα, να σου ζήσει το κοριτσάκι σου και να είσαι για πάντα η περήφανη μανούλα του !!!
Χρονια πολλα στην κουκλα σου να τη δεις να μεγαλωσει οπως εσυ επιθυμεις και οπως οριζει η καρδια της!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήFeliz cumpleaños a la pequeña.
ΑπάντησηΔιαγραφήA sido un preciosa historia.
besitos ascension
Χιλιόχρονη να είναι η κορούλα σου Αννιώ μου!!! Να την καμαρώνεις και να έχει υγεία και καλή τύχη στην ζωή της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ συγκινητικό το γράψιμό σου !!!
Σ'ευχαριστώ και για τις δικές σου ευχές!!!
Καλησπέρα και από μένα μάλλον Καλημέρα, πόσο τρυφερά και συγκινητικά περιέγραψες τους μήνες τις εγκυμοσύνης και της γέννησης της κόρης σου . Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου , να μεγαλώνει με την αγάπη , με υγεία .
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα που γράφεις.!! Καλό ξημέρωμα
Μου θυμιζεις την ατακα ολων των μαμαδων.....Γινε μανα και θα καταλαβεις.....!!!!Ολη η υπομονη , η επιμονη, η σοφια , η καλοσυνη, η ευγενεια, η αγαπη μαζεμενα σε ενα σωματακι που το βλεπεις να μεγαλωνει μερα με την ημερα και αναρωτιεσαι ....ειναι δικο μου παιδι αυτο??Να χαιρεσαι την αγαπημενη σου κορη και ευχομαι η ζωη να της τα φερει οσο πιο ευκολα γινεται !!!Χρονια της πολλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Αννιώ μου!Πολύ όμορφη καί τρυφερή η ανάρτησή σου!Χρόνια πολλά στην κούκλα σου να τήν δείς να μεγαλώνει όπως επιθυμεις!!Σέ ευχαριστώ πολύ γιά τήν επίσκεψή σου!Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχη αναρτηση!!! Να το χαιρεσαι το πλασματακι σου!!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά για την κούκλα σου! Να'ναι γερή και ευτυχισμένη!Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια της πολλά, να τη χαίρεστε και να είναι πάντα χαρούμενη και χαμογελαστή εύχομαι :) !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου ζήσει η ομορφένια σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό κείμενο με πολύ τρυφερές και συγκινητικές εικόνες!:-)
να την χαίρεσαι την κορούλα σου....να την δείς όπως θέλει εκείνη και να την καμαρώνεις πάντα....
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κείμενο σου υπέροχο. ζωγράφιζες εικόνες με τις λέξεις.
με εκανες και συγκινήθηκα.
να είσαι πάντα καλά.
Το κείμενο σου με συγκίνησε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ στην αναμονή για να γίνω θεία...Δίδυμα ανιψάκια θα σκάσουν μύτη κάπου κοντά στον Απρίλη. Η νύφη μου στο νοσοκομείο 2 μήνες , βγήκε για λίγο και Παρασκευή θα ξαναμπεί και θα βγει όταν γεννήσει, καθώς ο αιματοκρίτης της πήγε 25....Αλλά τα μικρά εκεί γατζωμένα και εγώ η μέλλουσα χαζοθεία κρατάω το αισιόδοξο κομμάτι της ανάρτησης σου
Να σου ζήσει η μικρή σου
Να είναι γερή, να είναι καλόχρονη και πάντα χαμογελαστή. Συγκινητικά και τρυφερά όσα γράφεις. Να χαίρεσαι το αγγελούδι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήNα το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλημέρα μου σου στέλνω!
Πολύχρονο το κοριτσάκι σου,να το χαίρεσαι και να το καμαρώνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβασα όλο το κείμενο μονορουφι και με πολλές ανατριχίλες ,τι όμορφα τα περιεγραψες,να εισαι καλά και εσύ και η γλυκεια σου πριγκίπισσα και να είστε μαζί παντα,φιλιά πολλά χαρηκα που βρεθήκαμε ,θα ήθελα να τα λέμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την χαίρεσαι την κορούλα σου και να την καμαρώνεις! Φιλιά και στις δυο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια της πολλά, να σου ζήσει και να την καμαρώνεις πάντα! Η ιστορία της γέννησής της με συγκίνησε! Και πάλι πολύχρονη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά!...Να το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου Αννιώ!...να είναι γερό και καλότυχο στη ζωή του!..και πάντα να έχει γύρω του ανθρώπους που θα το αγαπάνε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σας βράδυ!
Καταπληκτική ανάρτηση! Να τον χαίρεσαι τον θησαυρό σου και να είστε πάντα γερές και δυνατές. 'Οσο για την εγκυμοσύνη παρ'ολο που διανύω την 2η χωρίς προβλήματα πάντα στο τέλος γίνομαι ο εφιάλτης για όσες δεν έχουν κάνει παιδιά, τίποτα δεν μου αρέσει και όλα μου φταίνε, να είναι τα 20 κιλά, οι καούρες κάθε μέρα, ο κακός ύπνος κάθε βράδυ, όλα αυτά μαζί, ποιός ξέρει...'Οταν κοιτάω το αντράκι μου όμως τα ξεχνάω όλα και λέω χαλάλι και λίγα πέρασα! Καλές δημιουργίες Αννούλα μου και ελπίζω να τα λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Σοφία
Τι συγκινητική ανάρτηση.. να το χαίρεσαι το κορίτσι σου, να'ναι γερό και τυχερό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ κορίτσι μου! Να την χαίρεσαι και να την καμαρώνεις.Τι υπέροχη συγκινητική ιστορία.Πόσο μαγικοί οι στίχοι σας!Πέρασες δύσκολα, μα άξιζε γιατί στο τέλος της διαδρομής...σε περίμενε εκείνη.Το μικρό ροζ κοριτσάκι σου....Φιλια Αννα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασες όντως πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη. Πώς να μην χαρακτηρίσεις τους 9 αυτούς μήνες αβάσταχτους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημασία όμως έχει ότι όλα πήγαν καλά και έχεις αυτή τη στιγμή το κοριτσάκι σου στην αγκαλιά σου! Να ευχηθώ να την χαίρεσαι και να είναι ΠΑΝΤΑ καλά, ΠΑΝΤΑ ευτυχισμένη και χαρούμενη!
Φιλιά!
συγκλονιστική κατάθεση ψυχής κορίτσι μου να την χαιρεσαι σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή