Μια ευχή για όλους...

΄Ολη νύχτα χιόνιζε ασταμάτητα κι όταν η πόλη ξύπνησε ήταν ντυμένη στα λευκά...

΄Εχει παγωνιά κι απ΄ το παράθυρο βλέπω λιγοστούς διαβάτες να διασχίζουν το δρόμο.

Σκουφάκια, γάντια, κασκόλ και διστακτικά βήματα πάνω στο χιόνι.

Οι γείτονες αρματωμένοι με σκούπες, ξύστρες και φτυάρια, με κόπο προσπαθούν να

βγάλουν τα αυτοκίνητά τους από την κατάψυξη..

Σιωπηλή μέρα.  Οι γνώριμοι ήχοι, απουσιάζουν.

Σαν να στέκονται όλοι πίσω από τα τζάμια και να βυθίζουν το βλέμμα στο λευκό...

Είναι η ώρα που οι νιφάδες σε αποπλανούν.

Σε μαγνητίζουν με τον χορό τους και είσαι αβοήθητος... Αιχμάλωτος της γοητείας τους.



Πριν λίγο έριξα δυο χούφτες ψίχουλα και καλαμπόκι στα πουλιά.

Πολύ τα σκέφτομαι με τον χιονιά...

Τάισα και τ΄ αδεσποτάκια μου, που με περίμεναν καρτερικά κάτω από το μπαλκόνι,

για το πρωινό μεζεδάκι τους...

Μέσα στη ζεστασιά του σπιτιού, με τα φωτάκια να λαμπυρίζουν στο δέντρο φτιάχνω το

πλάνο της ημέρας. Πίνω ζεστό καφέ και βάζω σε σειρά τις δουλειές μου...

Σε λίγο θα γλασάρω την βασιλόπιτα που έφτιαξα.

Αργότερα, αφού μεσημεριάσει θα βάλω το κρέας να σιγοψήνεται στο φούρνο.

Το απόγευμα θα προετοιμάσω τις σαλάτες και θα στρώσω το τραπέζι.

Θ΄ ανάψω τα κεριά κι όπως κάθε χρόνο μαζί με τη μικρή μου, θ΄ ακούμε μελωδίες από

αγαπημένα παλιά μιούζικαλ...

Γύρω στις 9, υπολογίζω να φορέσουμε τα γιορτινά μας και να είμαστε έτοιμες για τους

καλεσμένους μας..


΄Επειτα θα καθίσουμε στο τραπέζι...

Θα φάμε, θα πιούμε...

Θ΄ αλλάξει ο χρόνος, θ΄ αγκαλιαστούμε, θα ευχηθούμε...


Κι έτσι όπως σκέφτομαι την προγραμματισμένη Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο σπίτι μας,      
συλλογιέμαι και κάποιους άλλους που απόψε δεν θα έχουν την ευκαιρία να καθίσουν σε

γιορτινό τραπέζι.

Μια νοσηλεύτρια που έχει βάρδια..

΄Ενας ταξιτζής που προσμένει το νυχτοκάματο..

΄Ενας πρόσφυγας που τρέμει απ΄το κρύο..

Μια μοναχική γιαγιούλα που κοιμήθηκε νωρίς...

΄Ενας λαχειοπώλης που κοντεύει να ξεπουλήσει κι όλο καθυστερεί...

΄Ενας διασώστης που κρατάει στα χέρια τον ασύρματο...

΄Ενας άστεγος που πεινάει...

΄Ενας γιατρός που τρέχει για να σώσει μια ζωή...

΄Ενας καπετάνιος που παλεύει με τα κύματα..

΄Ενας ασθενής που πονάει...

΄Ενας χαρτοπαίκτης που πάλι παρασύρθηκε...

Και τόσοι άλλοι...

Για όλους αυτούς που το αποψινό βράδυ θα είναι ποτισμένο απ΄το καθήκον, τη μοίρα,

το λάθος τους...

Για όλους αυτούς, κάνω μια ευχή...


                              "ΤΟ 2016 ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ 2015"


Για όλους εμάς,  που θα΄μαστε γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι, εύχομαι ακριβώς το ίδιο!

Εξάλλου, όλοι οι άνθρωποι έχουμε την ίδια ψυχή και ποθούμε ακριβώς τα ίδια...




                                                                                ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
                                                                                             "Αννιώ"