Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

Μπερδεμένες μέρες


Το στερνοπαίδι του χειμώνα , ο Φλεβάρης, φλέβισε κατά το δοκούν.

Ξημέρωνε με ήλιους, βράδιαζε με βροχές...

Πότε να χαίρεσαι για τις γοργοφτέρουγες μυγδαλιές κι άλλοτε να λυπάσαι για τα

σκορπισμένα ανθάκια τους. Μπερδεμένες μέρες.

΄Ετσι ήταν, ο Φλεβάρης μέσα μου. Μπερδεμένος. Κουβάρι.


Το θανατικό να ρέει άφθονα από τις οθόνες κι εγώ να παίρνω αγκαλιά τη λύπη και

να μαζεύομαι,....να μαζεύομαι,  ώσπου να γίνομαι κι εγώ, ένα κουβάρι λύπης..

Βελβεντό, Σιάτιστα, Χαλκιδική...

Οργή, Βία και Θάνατος γύρω μας.

Σε ποιο απύθμενο πηγάδι, κρύβεται τόσος θυμός?

Με πόση ευκολία ένας άνθρωπος γίνεται κτήνος? Μου λες?


Οι δημοσιογράφοι, ξερογλείφονταν.

Μετέδιδαν τα νέα προσπαθώντας να βρουν τον υπερθετικό βαθμό της λέξης "Τραγωδία".

Απέδιδαν τα μέγιστα στην περιγραφή τους έτσι ώστε ν΄ αφεθείς, να γίνεις έρμαιο του

ματωμένου ρεπορτάζ. Να παραλύσεις.

Στο επόμενο δελτίο, αφού τα νούμερα έδειχναν πως το "θέμα πουλάει", φορούσαν στις

εικόνες την κατάλληλη μουσική και πρόσθεταν ΚΕΦΑΛΑΙΑ γράμματα στους τίτλους.

Υποψήφια για Όσκαρ, τα ρεπορτάζ από τον τόπο του εγκλήματος!

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ- ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΤΗΛΕΘΕΑΣΗΣ ΜΟΥ!

Σεβασμός μηδέν  στις οικογένειες, τους φίλους, τους γείτονες, τους συμπολίτες...

΄Ολους τους συνέθλιψε, η μανία των media!


Θύμωσα...

Θύμωσα με όλο το δημοσιογραφικό σινάφι  που ξεδιάντροπα σήκωνε και τις πέτρες,

για να  έχει το "αποκλειστικό"!

΄Ενα ολοήμερο αστυνομικό δελτίο στους δέκτες μας, με δικηγόρους, εγκληματολόγους,

 ντετέκτιβ και ειδικούς αναλυτές...

Εξοργίστηκα με όλους αυτούς, που κοντόφθαλμα ξεδίπλωναν τις αναλύσεις τους,

 χωρίς να διακρίνουν την ουσία.

Χωρίς να βλέπουν πως,  ζωές αναποδογύρισαν και παιδιά μείναν ορφανά!


Κι έξω η άνοιξη να τιτιβίζει και να χτυπάει με το ράμφος της το τζάμι μου, μα που 

διάθεση να πάω να τη βρω... 

Γι΄ αυτό έλειψα τόσον καιρό από εδώ. Τι να σου δείξω? Τι να σου πω?

Με αλυσόδεσε η επικαιρότητα. Με γράπωσε η θλίψη. 


Μόλις πιάστηκαν οι ένοχοι κι "έπεσαν οι πωλήσεις του προϊόντος", οι κάμερες στράφηκαν

στους πρόσφυγες. Εκεί, θα έβρισκαν νέες "Τραγωδίες" να περιγράψουν...

Εκεί, θα είχαν σπαρταριστό, φρέσκο υλικό, να παραγεμίσουν τα δελτία τους.

Το κακό είναι, πως σ΄ αυτό το παιχνίδι μπήκαν κι οι πολίτες χωρίς τη δημοσιογραφική

ιδιότητα, που δίνει ΩΣ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ, άλλοθι στους παραπάνω...

Νέος αγώνας δρόμου με την ψηφιακή, το tablet, το κινητό ή ότι του βρίσκεται καθενός

στο χέρι, για να αποτυπώσει, τα δακρυσμένα μάτια της μάνας, την λιποθυμία της νεαρής,

τον πιτσιρίκο που περπατάει μόνος του στην Εθνική και φυσικά, σε κοντινά πλάνα,

τα χέρια, τα παπούτσια, τις μαντήλες...

Κι έπειτα, γρήγορα- γρήγορα, να προλάβουν, να δημοσιεύσουν, να πρωτοδείξουν

τα κατορθώματά τους, τα δυστυχισμένα "κλικ" τους, να αλλιεύσουν  likes, να γεμίσουν

τους τοίχους του Facebook  με ψηφιακή φιλευσπλαχνία, με δακρύβρεχτα σχόλια...



Ντρέπομαι... 

Πόσο περήφανος μπορεί να νιώθει κάποιος, που φορτώνει την μνήμη της κάμερας 

με δυστυχία?



ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΗΣΥΧΟΥΣ!  ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ!

΄Ολοι αυτοί οι άνθρωποι ξέφυγαν απ΄τις σφαίρες και τώρα εσείς τους πυροβολείται με τα

δικά σας βόλια! Τα άσφαιρα, δυστυχισμένα  "κλικ" σας!

Αν μπορείτε να τους βοηθήσετε με οποιονδήποτε τρόπο, κάντε το.

Δεν είναι απαραίτητο κάθε φορά που θα προσφέρετε κάτι, να βγάζετε selfies!

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ Η ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ!!



Κάθε φορά που πάω στη Λευκόβρυση, στους δικούς μας φιλοξενούμενους πρόσφυγες,

είμαι όσο διακριτική γίνεται. Μπαίνω στον χώρο, παραδίδω στους εθελοντές και φεύγω.

Θεωρώ πως θα τους προσβάλλω, αν καθίσω έστω για λίγο και παρατηρήσω γύρω μου.

Είναι συνάνθρωποί μας, δεν είναι παράσταση για το φιλοθεάμων κοινό!


Το κέντρο υποδοχής εδώ, στήθηκε μέσα σε  λίγες ώρες, από τη στιγμή που έγινε γνωστό

πως 30 παιδιά κοιμούνταν έξω στο κρύο, 25 χιλιόμετρα μακρυά από την πόλη.

Δεν χρειάστηκαν συμβούλια, διαβουλεύσεις, και παζάρια!

Ο Δήμος, η Περιφέρεια κι όλες οι Τοπικές Αρχές, έδρασαν άμεσα κι αξίζουν πολλά

μπράβο! Σε ελάχιστο χρόνο βρέθηκε ο χώρος, στήθηκε φαρμακείο, ιατρείο και δεκάδες

εθελοντές  έσπευσαν να βοηθήσουν.

Το ίδιο βράδυ, πήγαμε στο χώρο εκατοντάδες ανώνυμοι πολίτες και προσφέραμε ότι

μπορούσαμε.  Έτσι απλά! Απλά κι Ανθρώπινα!

Από την επόμενη μέρα, τα πράγματα οργανώθηκαν και δημοσιεύονταν λίστες για όλες

τις ανάγκες.

΄Ισως για όλα αυτά, να βγήκε το σύνθημα, "Κάντο όπως οι Κοζανίτες!"

Όλα έγιναν ταχύτατα,κι  αθόρυβα. Δίχως press conference και φανφάρες...

Πολλά πράγματα γύρω μας είναι απλά, αλλά έχουμε τη συνήθεια να τα κάνουμε

πολύπλοκα...

Υπάρχουν λύσεις  κι είναι εύκολες, αλλά τις κάνουμε δύσκολες..  (Ακούς Ευρώπη?)



Όταν άνοιξα το παράθυρο το πρωί μια ευωδιά από ανθισμένα ζουμπούλια, έφτασε στα 

ρουθούνια μου... 

Με καλεί η άνοιξη αλλά δεν θα πάω στο ραντεβού.

 Έχω ετοιμάσει μια λίστα με ψώνια και πρέπει να φροντίσω για την αγορά τους.

Αυγά, baking powder,  κακάο, αλεύρι και ταψάκια μιας χρήσεως.

Θα ψήσω κέικ αύριο και θα τα πάω στην Λευκόβρυση. 

Προχθές τους έφτιαξα τεμπελόπιτες κι όταν παρέδιδα στους εθελοντές, 

ένας πιτσιρίκος με είδε να τα κουβαλώ και μη γνωρίζοντας τι έχω μέσα στην κούτα, 

με πλησίασε και μου είπε... 

"Chips, please..." 

Να μην ξεχάσω, στη λίστα μου να προσθέσω chips...







                                                                                  H άνοιξη μπορεί να περιμένει...

                                                                                                "Αννιώ"



**Δεν πιστεύω, να περίμενες φωτογραφίες ...


**Καλό μήνα! Με λιγότερη δυστυχία...




23 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3/02/2016 12:48 μ.μ.

    Αχ ναι Αννιώ, να βάλεις στη λίστα και τα τσιπς. Και ένα μεγάλο μπράβο σε όλους εσάς εκεί και στους φορείς για την άμεση κινητοποίηση. Αν και το είχα υποψιαστεί για τους Κοζανίτες, διότι ο γιός μου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία εκεί και μόνο τα καλύτερα είχε να πει για τους ανθρώπους εκεί πάνω.
    Όσο για τους δημοσιογράφους, κάτι θα ήθελα να πω για τον τρόπο που χειρίζονται τα γεγονότα, αλλά δεν θα το πω, διότι δεν είναι καθόλου κόσμιο.
    Και ναι, η άνοιξη μπορεί να περιμένει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τελικά είσαι πολύ ιδιαίτερο άτομο....από αυτά που θα έπρεπε να υπάρχουν σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό, αλλά δυστυχώς σήμερα δεν μετρούν οι αξίες αλλά πολλά άλλα.... Χαίρομαι που είσαι σε αυτή την γειτονιά και ελπίζω κάποια στιγμή να σε γνωρίσω!!!! Να έχεις έναν όμορφο μήνα μαζί με το λατρεμένο σου κοριτσάκι!!!! Πολλά φιλιά γλυκιά Αννιώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. για άλλη μια φορά δίνεις μαθήματα ανθρωπιάς.. αχχ Αννιώ μου, γλυκειά, πονετική, τρυφερή, ευαίσθητη Αννιώ μου.. είμαι περήφανη για σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι αυτά; που σκέφτομαι και θα ήθελα να τα είχα γράψει εγώ Αννιώ μου !! Τι άλλο να πω .. λόγια που πετούν και πράξεις που μένουν !! Φιλιά σε σένα και στη μικρή σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τελικά υπάρχουν δυο πραγματικότητες: η μια εκεί όπου συμβαίνει το οτιδήποτε και η άλλη εκεί όπου κατασκευάζεται ο,τι είναι εκμεταλλεύσιμο.. Χρειάζεται να σου πω ότι η δική σου πραγματικότητα -αν και σκληρή- είναι η πιο αληθινή και ανιδιοτελής;.. Καλό μήνα! Πολλά φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς την.Χαίρομαι που άνοιξε αυτό το παραθύρι σου. Μη σκας με τα ΜΜΕ. Τα τραγικά τα κάνουν τραγικότερα αλλά και να μην υπάρχουν τα κατασκευάζουν.Έτσι,οι λύσεις είναι απλές αλλά δεν θέλουν να δοθούν, τις ξέρουν να είσαι σίγουρη.Εσύ να φτιάξεις τα κέικ σου, μη ξεχάσεις τα τσιπς και μην ακους κανένα.
    Καλό μήνα Αννιώ μου με λιγότερη δυστυχία Αμήν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να γιατί δεν βλέπω τηλεόραση εδώ και χρόνια - θύμωσα, σιχάθηκα, κουράστηκα... απαξιώ. Κι από τότε που σταμάτησα, νιώθω πως έχω βρει ξανά τον εαυτό μου. Δε θέλω να μου γεμίζει κανείς το κεφάλι με αηδίες, υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα για να ασχοληθούμε όλοι από το να μεταμορφωθούμε σε κοράκια.
    Αυτό που κάνατε εκεί για τους πρόσφυγες και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση από όλους μας. Δε χρειάζονται μεγάλα λόγια και φανφάρες, πράξεις χρειάζονται, to the point, και με συνοπτικές διαδικασίες.
    Ξέρω ότι έχεις καλή και ευγενική ψυχή, οπότε δεν μου κάνει εντύπωση ο τρόπος που κινήθηκες, ήμουν σίγουρη πως θα λειτουργούσες έτσι. Μπράβο μόνο έχω να σου πω, και δύναμη να έχεις για τη συνέχεια.
    Σε φιλώ, καλό μήνα να έχεις, καλή άνοιξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όχι Αννιώ μου, δεν θέλουμε φωτογραφίες.
    Ας μας αφήσουν ήσυχους επιτέλους, φτάνει τόσο δυστυχία.
    Το μόνο φάρμακο, κλειστή τηλεόραση.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. υπεροχο....ναι αυτο ακριβως κλειστη τβ...κ προσευχη

      Διαγραφή
  9. Όχι Αννιώ μου, δεν θέλουμε φωτογραφίες.
    Ας μας αφήσουν ήσυχους επιτέλους, φτάνει τόσο δυστυχία.
    Το μόνο φάρμακο, κλειστή τηλεόραση.
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βρίσκω απείρως χρησιμότερη την τηλεόραση όταν την έχω κλειστή. Έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω ότι την αγόρασα για να βάλω κάτι επάνω στο έπιπλο.
    Βλακεία μου. Ένα ενυδρείο θα μου ήταν πολύ πιο χρήσιμο.
    Άσε που θα τάιζα εγώ τα ψάρια, και όχι να έχω κάτι "τσοπάνηδες" να προσπαθούν να με ταΐσουν σανό.
    Από την ώρα που λιγόστεψαν οι άδειες, δεν ξέρω αν το πρόσεξες, άρχισαν να πλακώνονται μεταξύ τους. Η ομερτά έσπασε.
    Έχω την αίσθηση ότι από το δικό τους "αίμα" κάτι καλό θα βγει για όλους εμάς και πρωτίστως για την ενημέρωση.
    Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν θα σου γράψω αναλυτικά.
    θα ευχηθώ την ευχή σου!
    ΦΙΛΙΆ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μόνο μια λάθος λέξη διάβασα, Αννιώ μου: Το "Ντρέπομαι"...
    Όχι κορίτσι μου, εσύ είσαι από τα άτομα που είναι πολύ ψηλά στη δοτικότητα, στην ευαισθησία και την ανθρωπιά... Τη ντροπή πρέπει να τη νιώθουν άλλοι.
    Ο καθένας ας πράττει ότι τον κάνει να έχει ήσυχη τη συνείδησή του... Όλα εδώ πληρώνονται... (Ελπίζω...)
    Φιλί, κούκλα μου! Γλυκό σαν εσένα!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δυστυχώς Αννιώ μου, έχουμε τη δυστυχία να ζούμε μέρες ....δυστυχίας!Δεν τολμώ πλέον να σκεφτώ το αύριο..Έχεις πάντα την αγάπη μου και τη σκέψη μου από τότε που γνωριστήκαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. μία λέξη θα πω ανθρωπιά !!! τίποτα άλλο ... προχτές ήμουν στον Πειραιά να δώσουμε έστω ότι έχουμε απο την φτώχεια μας να φάνε κυρίως .. τα media τους δημοσιογράφους και τα φασισταριά να μην πω τι τα κάνουμε !! μην στεναχωριέσαι ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι όμορφα που γράφεις....
    Δεν βλέπω τηλεόραση γιατί είμαι που είμαι στα χάλια μου αν δω και ειδήσεις θα αρνηθώ να ξανασηκωθώ από το κρεβάτι.Περιγράφεις όμως την πραγματικότητα όπως είναι....εμετός...αυτό μου έρχεται στο μυαλό...τίποτα θετικό δεν ελπίζω πια για το ανθρώπινο είδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Από τα ωραιότερα γραπτά!!!!
    Καταγράφει την πραγματικότητα καλύτερα από τον κάθε σπουδασμένο στην τέχνη "ΜΜΕ και ακροαματικότητα"!!! Γιατί, αργά το κατάλαβα, αυτή είναι η επιστήμη τους. Πώς θα αυξηθούν τα νούμερα!
    Θαυμάζω τις ευαισθησίες σου και τον τρόπο που τις εκφράζεις!
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος3/04/2016 9:32 μ.μ.

    Αχ βρε Αννιώ μου.... Να φυσήξει λίγο η άνοιξη, να γλυκάνει η ψυχή... Θηριωδίες σε live μετάδοση σε μια αρένα που όλοι διψούν για αίμα..
    Σε φιλώ πολύ να ξέρεις!! Καλό μήνα με ελαφράδα στην ψυχή!!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πάλι με συγκίνησες.Μακάρι να μην υπήρχαν πόλεμοι, να μην υποφέρουν παιδιά. Μακάρι να ανθίσει η Άνοιξη στις καρδιές όλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Aυτό είναι ΑΝΘΡΩΠΙΑ Αννιώ μου να κανεις ψυχή μου αυτό που αγαπας να γεμιζεις την καδρια σου αγαπη.. απο αυτό εχουν αναγκη οι ανθρωποι μετα την επιωβιωση τους.. οσο για τα Μ.Μ.Ε πλυσεις εηκεφάλων μας κανουν..φίλη μου.. νομιζω οτι όλο και λιγοτεροι βλεπουν πια ειδήσεις...να είσαι καλα και αφησε μια χαραμάδα για την ελπίδα...μπορεί καποτε να είναι αλλιώς τα πραγματα... φιλώ σε..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος4/30/2016 10:59 π.μ.

    χρόνια πολλά Αννιώ μου αγαπημένη!! Σου εύχομαι καλή Ανάσταση να χεις με τους αγαπημένους σου γλυκειά μου!! Να περάσετε πολύ όμορφα και ξεκούραστα!!
    Σε φιλώ!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολιάστε...