Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

Σαν αστραπή...


"...Φεγγάρια μου παλιά, καινούρια μου πουλιά

    διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ΄το βουνό

    για να με δείτε να περνώ, σαν αστραπή στον ουρανό.."

Η μελωδία του έχει ριζώσει μέσα μου κι οι στίχοι του σκαλώνουν στη γλώσσα μου

διαρκώς. Το παθαίνω αυτό κατά καιρούς με διάφορα τραγούδια, άγνωστο γιατί.


Απέχω από τον ψηφιακό κόσμο τελευταία και σίγουρα θα μου έχεις βάλει απουσία.

Με το δίκιο σου!

Κι όταν περνάει έτσι ο καιρός, συσσωρεύονται τόσα που θέλω να σου πω και δεν ξέρω

από που ν΄αρχίσω και που να καταλήξω. Δεν είναι λίγες οι φορές που όλο αυτό

λειτουργεί ανασταλτικά και δεν παίρνω  την  απόφαση να καθίσω μπροστά στο

πληκτρολόγιο. Σήμερα είπα να κάνω μια προσπάθεια κι ότι βγει...


Πέρασαν πολλές μέρες από τότε που έχω να σ΄ ανταμώσω.

Κάποιες ήταν μέρες αγωνίας, φόβου και σκοτεινών σκέψεων αλλά υπήρξαν κι άλλες,

που είχαν πάρει από το χέρι τη χαρά κι έβγαιναν για σεργιάνι.

Σ΄ αυτές, τις φωτεινές μέρες θα σταθώ. Αυτές αξίζει να μοιραστώ και να θυμάμαι...


Θα σου πω για μια Τετάρτη.

Τελευταία μέρα στο σχολειό και το καλοκαίρι είχε κατοικήσει στο βλέμμα των παιδιών.

Η κόρη μου κρατούσε το ενδεικτικό της Ε' με περηφάνια κι αφού προμηθεύτηκε με

τα απαραίτητα, έτρεξε στο πάρκο να συναντήσει τους συμμαθητές της για το μπουγέλο

της χρονιάς. Μια Τετάρτη, που έμεινα πίσω στο σπίτι κι άκουγα από την ανοιχτή

μπαλκονόπορτα τις φωνές, τον ενθουσιασμό και  τις τσιρίδες χαράς, όση ώρα γίνονταν

μούσκεμα... Εκείνη ακριβώς τη μέρα, ψήλωσα 2 μέτρα όταν η δασκάλα της ανακοίνωσε

πως θα είναι υποψήφια για τη σημαία την επόμενη χρονιά!

Κι ενώ εκείνη έτρεχε και γίνονταν μουσκίδι, η συγκίνηση είχε ποτίσει κάθε μου κύτταρο

κι είχε ρίξει ένα υγρό παραπέτασμα στα μάτια μου...

Ξεχωριστή Τετάρτη... Υγρή.  Μεθυσμένη από  χαρά και περηφάνια...



Θα σταθώ σε μια Παρασκευή που η ώρα δεν έλεγε να περάσει και να΄ρθει το απόγευμα.

Ανυπομονούσα να ξαναδώ τον πατέρα μου όρθιο κι όχι καθηλωμένο στο κρεβάτι του

νοσοκομείου με  σακουλάκια και σωληνάκια στο  σώμα του. Όρθιο.

Κι ήρθε το απόγευμα... Κι εκείνος ήταν όρθιος..

...κι είχε γύρω όλα του τα εγγόνια... κι είχε φύγει το μεγάλο σύννεφο από τα μάτια του.

Κι απ΄τα δικά μου...

Λυτρωτική Παρασκευή, που είχε τυλίξει μ΄ένα σάλι ανακούφισης τους ώμους.



Θα σου μιλήσω για μια κίτρινη Δευτέρα.

Κίτρινη σαν το χρώμα του εκσκαφέα που κατεδάφιζε το παράσπιτο, δίπλα από το

σπίτι μας. Το θερμόμετρο κοντά στους 33, η σκόνη και το χώμα έκαναν την ατμόσφαιρα

αποπνικτική. Πουλιά κι έντομα πετούσαν μακρυά από την τρομάρα τους. Όσο μεσημέριαζε

 κι ο ήλιος θαρρείς πως έλιωνε από την ίδια του τη ζέστη, η ανησυχία μου μεγάλωνε

για τις γατούλες που φροντίζουμε.

΄Ημουν σίγουρη  πως εκεί, είχαν γεννήσει τα μικρά τους.

Τις έβλεπα μέσα από το τζάμι να παρακολουθούν σαστισμένες το πελώριο μηχάνημα

που γκρέμιζε και μούγκριζε σαν θηρίο. Ανήμπορη, βούλιαζα στην αγωνία..

Το ίδιο απόγευμα αντικρίσαμε αυτό το θέαμα!





Τα είχαν καταφέρει!

Αυτά τα πανέξυπνα πλάσματα είχαν σώσει τα μωρά τους!

Απερίγραπτη η χαρά μας...

Δέκα ψιψικούνια  και οι μανούλες τους ένιωσαν ασφάλεια και φώλιασαν σε μια

παλέτα που βρίσκεται στον ακάλυπτο, ακριβώς κάτω από το μπαλκόνι μας!

Η μικρή ανέλαβε υπηρεσίες παροχής τροφής και νερού κι όλοι οι ένοικοι

καλοδέχτηκαν τα γατάκια.

Τελικά εκείνη η κατακίτρινη Δευτέρα, έσταξε γλύκα μέσα μας...



Πέρασαν κι άλλες μέρες κι άλλες νύχτες...

Μερικές ήταν σχεδόν σιωπηλές κι έμοιαζαν να επαναλαμβάνονται.

΄Αλλες πάλι πιο ενδιαφέρουσες όπως εκείνη η Τρίτη που καθίσαμε στη

λουλουδιασμένη βεράντα μας παρέα με τον Κανέλλο, νωρίς το απόγευμα και πήγαμε

για ύπνο περασμένες μία..

Κουβεντολόι, παλιές θύμησες, ατέλειωτες ερωτήσεις της μικρής κι ο χρόνος ήταν

σαν να γλίστρησε στα νερά δίπλα από τη γλάστρα του βασιλικού...

Με κάθε λέξη, κάθε μοίρασμα, κάθε όνειρο, κάθε αγωνία, με κάθε ευχή, βύζαινε η

σχέση μας,ενώ η νύχτα κεντούσε και μας σκέπαζε με το δροσερό της σεντόνι...






Κι ήρθαν και κάποιες νύχτες που κατάφερα να αποκτήσουμε τα μαγικά χαρτάκια!

Εισιτήρια για θεάματα ξεχωριστά!

΄Ενας αγώνας με την Εθνική Βόλεϊ και την Κινεζική Τάι Πέι...

Σε μια κερκίδα με πάθος και παλμό!




Μια ξεκαρδιστική μουσική κωμωδία με την υπογραφή της Ρουγγέρη  στο θερινό θεατράκι..



Και τέλος μια συγκινητική ιστορία αγάπης από τα κρατικά μπαλέτα της Μόσχας και την

μουσική του Τσαϊκόφσκι. Μαγεία!





Ίσως να βαρέθηκες με τόσα που σου είπα...

Ήταν να μην το πάρω απόφαση να στρωθώ να κάνω ανάρτηση, μ΄έπιασε φλυαρία.

Μη φύγεις ακόμη...

Για το τέλος σου΄χω φυλάξει μια Κυριακή.

Μια Κυριακή που΄ χει στιγμές από παραμύθι. Δεν υπερβάλλω...

Δεν είναι και τόσο κοινό το θέαμα που θ΄αντικρίσεις.

Δεν βλέπεις καθημερινά ζαρκάδια και παιδιά δίπλα-δίπλα...






Σε μια μεγάλη καταπράσινη έκταση που βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη Βαζελώνος

στο χωριό ΄Αγιος Δημήτριος Κοζάνης, άνθρωποι και ζαρκάδια κάνουν παρέα!





Τα ζαρκάδια κυκλοφορούν ανάμεσα στους ανθρώπους δίχως να φοβούνται.

Μπορείς να τα ταϊσεις και να τα αγγίξεις.






Φιλικά, ήσυχα, πανέμορφα πλάσματα...

 Έφαγαν μέσα από το χέρι μας φέτες ψωμί και κόψαμε τα ψηλά φύλλα που εκείνα δεν

φτάνουν από τα γύρω δέντρα... Δώσαμε υπόσχεση να τα επισκεφτούμε ξανά!

Παραμυθένια Κυριακή! Αξέχαστη σε μικρούς και μεγάλους!








Όση ώρα σου εξιστορώ κάποιες από τις μέρες μας, μέσα μου δεν έχει πάψει η μελωδία

από το "Αστέρι του Βοριά"...

Σκέφτηκα να σου το αφιερώσω κι όπως λέει ο στίχος του "σαν αστραπή στον ουρανό" ,

(γιατί κάπως έτσι πέρασα από εδώ μετά από τόσο καιρό) πάλι έτσι να φύγω

σαν αστραπή...

Μην ξεχνάς να σε προσέχεις και να ζεις το καλοκαίρι  με όλες σου τις αισθήσεις!




                                                                                                         Φιλιά
                                                                                                        "Αννιώ"






16 σχόλια:

  1. Μέσα από την καρδιά μου, θέλω όταν λείπεις, αστραπή μου, να είναι για τέτοιους μόνο λόγους! Γίνεται? Για αυτούς που επέλεξες να κρατήσεις! Για αυτούς τους όμορφους λόγους που σε κάνουν να θέλεις να μοιραστείς την κάθε στιγμή! Για αυτούς τους λόγους που αξίζουν όσο τίποτα!
    Και όταν επιστρέφεις, να έχουμε να σου λέμε συγχαρητήρια για το κοριτσάκι σου και να περνάς πάντα υπέροχα στις μαγικές εκδηλώσεις!
    Αννιώ μου, τα γατουλινάκια είναι χάρμα! Χαίρομαι που σώθηκαν!!!
    Και ασφαλώς, περαστικά στον πατερούλη σου, κορίτσι μου! Όλα τα άσκημα να έχουν μείνει πίσω!
    Μια αγκαλιά μεγάλη και πολλά ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ ολόγλυκα, αστραπούλα μου!
    Take care!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλες οι μέρες κι οι στιγμές μπλέκονται και πόση δυναμη θέλει για να διαλέγεις και να κρατάς τις όμορφες, τις συγκινητιές, τις σπουδαίες! Να το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου -είναι ισα με τη μικρη μου- να προοδεύει πάντα αλλά και να ξέρει να χαίρεται κάθε του στιγμή, όπως να ξέρει και να προσφέρει!
    Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σας εύχομαι, με πολλές τέτοιες δραστηριότητες και βόλτες! Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όλες οι μέρες σου ας είναι λουλουδιασμένες και ας λείπεις καιρό. Απόλαυσε αυτές τις στιγμές που σημαδεύουν τόσο όμορφα τις ώρες και τις μέρες που περνούν. Συγχαρητήρια για τη σημαιοφόρο σου. Φυσικά θα λάμπεις από χαρά και περηφάνια. Και τα δάκρυα μέλι που στάζει!
    Καλά να περνάς όλες τις καλοκαιρινές μέρες
    Σιδερένιος και ο μπαμπάς σου.
    Τέλος καλό όλα καλά
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αννιώ μου πόσο χαίρομαι..μου έλειψες , σε σκεπτόμουν πολλές φορές μα έχω χάσει το τηλέφωνο σου.Πανέμορφες φωτογραφίες γλυκιά μου και μέσα από τη ψυχή μου να είσαι καλά και να περνάς πάντα όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αχουτα μωρε ειναι ολα τελεια
    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κοιτάω και ξανακοιτάω τις τελευταίες φωτογραφίες και δεν μπορώ να το πιστέψω.. τόσο ήρεμα τα ελαφάκια να τριγυρνούν ανάμεσα στους ανθρώπους!!
    Αχ πόσο θα ήθελα να ήμουν πιο κοντά να πήγαινα για φωτογράφιση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος7/13/2016 4:17 μ.μ.

    Αννουλα καλό καλοκαίρι σου εύχομαι μονο με ευχάριστες μέρες. Δήμητρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. αννιω μου τι κανεις!!! σιδερενιος ο μπαμπας ! συγχαρητηρια για τη μικρη! καλοριζικα τα νεα γατακια (πιτλιδες κανατε για τα γεννητουρια;;!!) να εχεις ενα ομορφο κ ξεγνοιαστο καλοκαιρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι όμορφα γραμμένα.Απλά και υπέροχα,καθημερινά.Η ευτυχία εξάλλου είναι πολύ μικρές στιγμές.Κι εσύ έζησες πολλές.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μας έλειψαν οι όμορφες λέξεις και εικόνες σου Αννιώ..να είστε πάντα καλά και να περάσετε ένα υπέροχο καλοκαίρι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ράνια τι όμορφο... και τα μικρά ελαφάκια, κι συγχαρητήρια στην κόρη, και εις ανώτερα!!!!!!!!!!!!!! Και όλα...
    καλές διακοπές, πάντα καλά να περνάς...

    Σιδερένιος ο πατέρας σου... χάρηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τι ωραία λογια και εικονες!
    Ποσο ομορφα γατακια και ελαφακι;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αννιώ μου σου εύχομαι μόνο φωτεινές μέρες!!
    Πόσο όμορφα ζώα τα ζαρκάδια!!
    Φιλιά πολλά και να περνάς όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αννιω μου ...τι ομορφα που μας πειεργαψες τις απουσίες σου και τι ωραια που όλα είχαν και κατι ομορφο ναστο τελος !!! οπως λεμε τελεος καλο όλα καλα ... χορτασες εικονες συναισθημα και σε ευχαριστουμε που το μοιραστηκες μαζι μας..εκει εξω είναι η ζωή.. να την απολαμβανεις όσο ειναι περισσοτερο... ας είναι ετσι παντα οι αιτίες να λείπεις .. και ας μας λειπεις εμας... !!! να περνας ομορφα Αννιω καλο υπολυπο καλοκαιριου..!! φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αννιώ μου πολύ όμορφη περιγραφή και ωραίες φωτογραφίες! Σου εύχομαι πάντα χαρούμενες στιγμές! Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου και ο μπαμπάς σου γερός και δυνατός! Τα γατάκια γλυκύτατα όπως και τα ζαρκάδια! Να περνάτε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολιάστε...